بریده‌هایی از کتاب با بابا

من به اين نتيجه رسيده بودم كه خداوند هرچه براي ما حكم كند خير ما در همان است. يقين داشتم كه سختي‌ها عامل رشد ما در مسير معنوي خواهند بود.

در آنجا مي‌فهميم؛ تمام مشکلات زندگي به نفع ما بوده. در ملکوت مي‌فهميم که الطاف خفيه الهي از الطاف آشکار او بيشتر است. ائمه و اولياء خدا بارها به اين موضوع تاکيد کرده‌اند ولی ما باور نکرديم.

در عالم ملکوت درک مي‌کردم که شهدا و مجاهدان، پيشواي متقين هستند و خدا آن‌ها را پذيرفت و "عندربهم يرزقون" گشتند و به خلوت پروردگار دعوت شدند.

پيامبر(ص) فرمودند: «در ايام زندگي انسان، نسيم‌هاي رحمتي از سوي خدا وزيدن مي‌گيرد. برخي به خاطر همان روحيات خاص اهل دنيا و تنبلي و رفاه طلبي، از اين نسيم الهي فاصله مي‌گيرند.

روي زانوي پدر نشسته بودم كه يك توپ كوچك و زيبا كه مي‌درخشيد را روي زمين ديدم. مي‌خواستم به سمتش بروم كه پدر دستم را گرفت وگفت: پسرم بنشين، خيلي به دنبال دنيا نباش. ظاهر دنيا زيباست، اما ارزش ندارد به خاطر آن از من جدا شوي