بریده‌هایی از کتاب آرتمیس؛ رویایی به وسعت دریا

به داشته‌هات نگاه می‌کنی و خوشحال هستی، اما من همیشه به نداشته‌ها نگاه می‌کنم.

در سرزمین ما افسانه‌ها از روی واقعیت ساخته میشن.

نیکی و بدی هر لحظه با هم در گلاویزن و اهورامزدا تجلی همهٔ نیکی‌هاست. وقتی در مسیر نیکی قدم برمی‌داری، هر آنچه از نیکی در جهان هست به سمتت روانه میشه. چطور روانه میشه؟ به خواست اهورامزدا. پس از این نیکی مطلق کمک بخواه.

وقتی اهورامزدا نعمتی رو ازت می‌گیره، نعمت دیگه‌ای میده. فقط باید یاد بگیری بگردی و پیداش کنی.

اما نه. شکست خوردن بهتر از تسلیم شدن است.

بخشیدن آدم‌های خوب که کاری نداره. بخشیدن آدم‌های بد نشانهٔ مهربانیه.

در این دنیا هیچ چیز کامل نیست. حتی اگر کامل باشه پایدار نیست. غم و شادی با هم و سختی و آسانی با هم. این ذات دنیا و ذات خواستهٔ انسانه. تو شادی رو در دریاسالار شدن می‌بینی و سختی‌های زیادی می‌کشی. بعد که به این مقام می‌رسی، تنها چند روز خوشحال هستی. باز خواسته‌ای دیگه و سختی‌های دیگه. اگر دقت کنی این سختی‌ها هم به انتخاب خودته.

خندیدن تنها نشانهٔ شادی نیست. گاهی نشانهٔ فرار از غمی بزرگه.

در وجود هر انسانی فروهر نیکی قرار داده شده که بعد از مرگ به ابدیت می‌پیونده. انسان وظیفه داره این فروهر رو پاک نگه داره. در این راه رهنمودهایی هست که باید رعایت کنه. خلاصهٔ این رهنمودها در نماد فروهر قرار داده شده. فروهر انسان کهنسالی رو نشون میده که یک دست به سمت آسمان بلند کرده؛ نمادِ ستایش اهورامزدا. در دست دیگه یک حلقه داره؛ نمادِ پیوند جدانشدنی انسان و اهورامزدا؛ نماد تعهدی که هر انسان در برابر خالقش داره. فروهر دو بال داره و بر هر بال سه پر. پرها نماد پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک هستن. با رعایت این سه، هر انسانی بال پرواز پیدا می‌کنه و به اهورامزدا می‌رسه

برای این‌که آروم بشم فکر کردم بالاخره این سختی‌ها تموم میشن. به این امید، سختی‌ها رو تحمل کردم، اما پایانی در کار نبود. سختی‌های تازه از راه رسید.

اما این کافی نیست. اگر امروز زنان رویای بزرگی ندارن فقط به یک دلیله. اون‌ها هرگز خودشون رو برابر با مردان نمی‌بینن. برای تغییر این وضعیت باید توانایی‌های زنان و دختران رو نشون داد.

کسی رو می‌شناسم که با رضایت زندگی می‌کنه. همیشه از آنچه که داره لذت می‌بره، اما این لذت باعث نمیشه در جایی که هست باقی بمونه. دوست دارم من هم این‌طور باشم.

برای من زندگی لحظه‌هایی که نفس می‌کشم نیست. لحظه‌هاییه که از شدت هیجان نفسم بند میاد.

پدرم می‌گفت به همهٔ آدم‌ها باید فرصت دوباره داد. کسی که یک بار خطا می‌کنه قابل‌اعتمادترینه.

از رهام آموخته‌ام رویاهای بزرگ اگر بر زبان بیایند، دیگر محقق نمی‌شوند.

به قلبت بیش از چشمانت اعتماد کن. تو راستی رو در آرامش و سکون و شفافیت می‌بینی پس باید همین‌طور باشه. همین‌طور هست. با امید بجنگ.

اگر تمامی انسان‌ها به اهورامزدا باور داشتن، اگر همه به بال‌های فروهر تکیه می‌کردن، اگر همواره پندار و کردار و گفتار نیک داشتن، هیچ سختی‌ای در دنیا وجود نداشت. کارهای ناشایست انسان‌ها، زندگی در این دنیا رو دشوار می‌کنه.

اشک نشانهٔ ضعفه و تو با این اشک‌ها دختر بودنت رو بیشتر نشون میدی. پس دیگه چنین چهره‌ای به خودت نگیر.

در دین زرتشت انسان‌ها علاوه بر جسم، فروهر دارن. در وجود هر انسانی فروهر نیکی قرار داده شده که بعد از مرگ به ابدیت می‌پیونده. انسان وظیفه داره این فروهر رو پاک نگه داره. در این راه رهنمودهایی هست که باید رعایت کنه. خلاصهٔ این رهنمودها در نماد فروهر قرار داده شده. فروهر انسان کهنسالی رو نشون میده که یک دست به سمت آسمان بلند کرده؛ نمادِ ستایش اهورامزدا. در دست دیگه یک حلقه داره؛ نمادِ پیوند جدانشدنی انسان و اهورامزدا؛ نماد تعهدی که هر انسان در برابر خالقش داره. فروهر دو بال داره و بر هر بال سه پر. پرها نماد پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک هستن. با رعایت این سه، هر انسانی بال پرواز پیدا می‌کنه و به اهورامزدا می‌رسه

خندیدن تنها نشانهٔ شادی نیست. گاهی نشانهٔ فرار از غمی بزرگه.