بریده‌هایی از کتاب ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی

وقتی درخواستی آمرانه شنیده شود، نتیجه یکی از این دو گزینه است: تسلیم شدن یا شورش کردن.

متأسفانه بیشتر ما هرگز نیاموخته‌ایم که به نیازهای‌مان فکر کنیم. اما اغلب یاد گرفته‌ایم هرگاه نیازهای‌مان برآورده نشد فکر کنیم دیگران چه اشکالی دارند.

قضاوت مکنید، تا بر شما قضاوت نشود. زیرا به طریقی که قضاوت کنید بر شما نیز قضاوت خواهد شد... انجیل متی؛ باب هفتم، آیهٔ اول و دوم

هرچه بیشتر نپذیرفتنِ درخواستی را توجه نکردن تفسیر کنیم، تقاضای‌مان بیشتر درخواست آمرانه شنیده می‌شود.

یک درس اساسی در زندگیِ بدون خشونت. چگونه می‌توانم این را فراموش کنم؟

تحلیل رفتار و گفتار دیگران در حقیقت بیان نیازها و ارزش‌های خودمان است.

آنچه در زندگی‌ام می‌خواهم محبت است، جریانی متقابل میان خودم و دیگران مبتنی بر نثار از صمیم قلب.

ان. وی. سی. ما را به سمت بازسازی چگونگی بیان خود و گوش دادن به دیگران هدایت می‌کند تا به‌جای واکنش‌های غیر ارادی و از سر عادت، کلمه‌ها و جملات‌مان را آگاهانه بر اساس مسئولیت و شناخت نسبت به آنچه درک می‌کنیم، احساس می‌کنیم و نیاز داریم برگزینیم

هیچ تغییری در جهان واقع نمی‌شود مگر این که «ما تغییری شویم که آرزو داریم در دنیا ببینیم». متأسفانه همهٔ ما در انتظار تغییر افراد دیگر هستیم.

برای بیشتر ما بسیار مشکل است که مشاهده‌ای بدون قضاوت، بدون نقد و بدون شیوه‌های دیگری از تحلیل دیگران و رفتارشان داشته باشیم.

. چرا که زنان تربیت شده‌اند تا مراقبت از دیگران را مهم‌ترین وظیفهٔ خود بدانند و اغلب آموخته‌اند نیازهای خود را نادیده بگیرند.

فیلسوف هندی کریشنامورتی می‌گوید مشاهدهٔ بدون ارزیابی بالاترین تجلی هوش انسانی است.

وحشت‌هایی که تا کنون شاهد آن بوده‌ایم و پس از این شاهد خواهیم بود نشانهٔ زیاد شدن انسان‌های آشوب‌گر، سرکش و نافرمان، در دنیا نیست بلکه بالعکس تعداد افراد مطیع و فرمان‌بردار رو به افزایش است.

بین آنچه می‌توانیم ببینیم و آنچه نظر ما است تفاوت قائل شویم.

من عباراتی از ژرژ برنانوس، روزنامه‌نگار و رمان‌نویس فرانسوی، را برای او نقل کردم: خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم اگر روزی قدرت رو به افزایش تکنیک‌های مخرب سبب نابودی نوع انسان شود دلیل و علت آن نه شقاوت و بیرحمی است، نه خشم و تنفر و نه حتی انتقام و تلافی‌ای که نتیجهٔ چنین احساس‌هایی است. .... بلکه حرف‌شنوی، مسئولیت‌گریزی انسان‌های مدرن، و اطاعت چاپلوسانهٔ ما از هر فرمان، دلیل این نابودی است. وحشت‌هایی که تا کنون شاهد آن بوده‌ایم و پس از این شاهد خواهیم بود نشانهٔ زیاد شدن انسان‌های آشوب‌گر، سرکش و نافرمان، در دنیا نیست بلکه بالعکس تعداد افراد مطیع و فرمان‌بردار رو به افزایش است.»

به‌جای اینکه توجه خود را بر نیازهای تحقق‌نیافته متمرکز کنیم بر طبقه‌بندی، تحلیل، و میزان غلط بودن آنها متمرکز می‌شویم.

طبقه‌بندی مردم و قضاوت دربارهٔ آنها خشونت را ترویج می‌کند.

آیا به یاد دارید به‌عنوان شاگرد از معلم خود سؤالی کرده باشید و معلم‌تان پس از پاسخ‌گویی پرسیده باشد: «آیا جواب سؤالت را فهمیدی؟» با شنیدن این جمله چه احساسی داشتید؟ در این الگو معلم می‌تواند بپرسد: «توانستم پاسخ سؤالت را بدهم؟» تمایز این دو جمله در پذیرش مسئولیت، عدم قضاوت و احترام به کرامت انسانی توسط گوینده است که از اصول این الگوی ارتباطی است.

کلماتم منظور مرا واضح بیان نمی‌کنند، یاری‌ام می‌کنی تا راح

به‌جای اینکه توجه خود را بر نیازهای تحقق‌نیافته متمرکز کنیم بر طبقه‌بندی، تحلیل، و میزان غلط بودن آنها متمرکز می‌شویم.