بریده‌هایی از کتاب گلستان سعدی

ای که بر من زور داری ای نگار می‌کنی در من نگه مثل شکار تو به فکر سکه و پول منی من به فکر چاره‌ای بهر فرار کاش داشتم گنج و می‌دادم به تو پادشاه دزدهای این دیار.

کسی که در وقت خوشی به فکر فردا نباشد، روزگارش همین است؛ درست مانند درختی که در بهار میوه می‌دهد و در زمستان بی‌برگ است.

«ای فرزند، پول و ثروت، مثل آب جوی است و خرج مثل آسیاب. اگر بی‌حساب و کتاب خرج کنی، این جوی می‌خشکد و آسیاب از کار می‌افتد؛ همان‌طور که اگر باران نبارد، رودخانه‌ها می‌خشکند. از من به تو نصیحت که ول‌خرجی نکنی و به فکر آینده باشی