بریده‌هایی از کتاب نامتناهی

برای خلقِ باوری جدید، اقدامِ پیش‌دستانه کنید و ایده‌هایی نو را جایگزین ایده‌های محدودِ آغازِ حرکت‌تان کنید

محدودیت‌هایی که ما داریم، همان‌هایی است که باورشان کرده‌ایم

اگر ماهی براساس توانایی‌اش در بالا رفتن از درخت قضاوت شود، آن ماهی برای تمام عمر خود را یک مفلوک بی‌عرضه خواهد پنداشت.

بیشتر قیدوبندهای فعلیِ شما خودخواسته است

در هر هفت‌خوانی، قهرمانان محتاج دشمنند. بدون حضورِ دشمن، قهرمان معنایی ندارد؛ زیرا، چیزی برای شکست‌دادن و قهرمان شدن در میان نیست. دشمنان به ما کمک می‌کنند نقاط ضعف خود را بهتر بشناسیم. فرصت‌های شما در این‌جا نهفته هستند.

چهار موجود شرور که باید برای حفظ جریان مراقب‌شان باشید عبارتند از چندکارِگی (انجام چند کار با یکدیگر)، اضطراب (مشکلات خانوادگی، امنیت شغلی و...)، ترس از شکست و کمال‌گرایی و اعتقاد نداشتن به کاری که انجام می‌دهید

دست‌گرمی روزی یک دقیقه حافظه‌تان را ورزش دهید: شماره‌تلفن کسی را که به طور منظم با او در ارتباطید حفظ کنید.

پیش از آغازِ هر کاری این سه چیز را بررسی کنید: انگیزه‌تان، م‌شاهدات‌تان و روش‌های‌تان. چرای‌تان را شفّاف کرده، شش‌دانگ حواس‌تان را جمع کنید.

- راهی بیابید تا به هر نحو ممکن، عواطف و احساسات را در آن‌چه که بنا دارید از حفظ کنید دخیل کنید. اطلاعات، فراموش‌شدنی و فرّارند؛ اما با چاشنیِ احساسات، حافظه‌ای بلندمدت خلق می‌کنید

هنگام مطالعهٔ یک موضوعِ خاص، یک قطره اسانس معطّر روی مچ دست خود بچکانید؛ سپس هرگاه که به‌صورت امتحانی این چکاندن را انجام دهید، به قدرتِ یادآوریِ خود افزوده‌اید

آن‌چه هنگام تمرکز به‌دست‌می‌آوریم، حیرت‌انگیز است؛ اما بدون تمرکز، احتمال رسیدنِ ما به مطلوب ضعیف می‌شود؛

برای نامتناهی‌شدن به‌معنای واقعی کلمه، باید شگردهای هوشمندانه برای: چگونگیِ تمرکز، به‌خاطرسپردنِ مطالب اصلی، مطالعهٔ موضوعات مختلف، تندخوانی و اندیشیدنِ شفّاف را بیاموزید و در آن‌ها چیره‌دست شوید.

تمرکزِ بدون نقص بر روی کاری که می‌کنید، از طریق پرهیز از حواس‌پرت‌کن‌ها. اگر در زمان انجام کاری حواس‌تان پرت شود، ۲۰ دقیقه طول می‌کشد تا دوباره آن را به کاری معطوف کنید که انجام می‌دادید.

مادامی که معتقد باشید خُرده‌گیرِ درون‌تان خودِ حقیقی و داناترین نسخهٔ موجودِ شماست، فرمان هدایت شما در کف قدرتش خواهد بود؛ لکن اگر بتوانید منتقد درونی‌تان را شخصیتی متمایز از خود حقیقیِ‌تان در نظر بگیرید، هم در خاموش کردنش توفیق چشمگیرتری پیدا می‌کنید؛ هم کمکی شایان به شما خواهد شد و هم سرگرم و مسرور خواهید شد. به آن منتقد درونی، نامی مضحک بدهید و شمایلی ناموزون برایش متصور شوید و چنان کاریکاتوری از آن بسازید که حتی در زردترین مجلات هم نشود جایش داد؛ تعهد و تعصبش را به منفی‌بافی، دست‌مایهٔ تمسخرش قرار دهید؛ هر گاه سر و کله‌اش در ذهن‌تان پیدا شد، برایش پشت پلک نازک کنید و خورشِ بی‌محلی بار بگذارید؛ هر چه در تشخیص و تمییز این صدا از خودِ حقیقی‌تان ماهرتر شوید، در جلوگیری از سنگ‌اندازی‌های باورهای محدودکننده موفّق‌تر خواهید شد.

که مغز مانند ماهیچه است و نه یک دِرایوِ حافظه که روزی پر خواهد شد؛ به عبارت دیگر، هر چه بیش‌تر از آن کار بکشید، قوی‌تر خواهد شد و مطالب بیش‌تری را ذخیره خواهد کرد

تفکر، دشوارترین کار دنیاست و احتمالاً به همین خاطر تعداد کسانی که فکر می‌کنند، این‌قدر کم است.» هِنری فورد

امروزه، پذیرفته‌ایم که برای حرکتِ هم‌سو و هم‌گام با دگرگونی‌ها، باید آموختن را فرایندی همیشگی بدانیم و ضروری‌ترین و فوری‌ترین وظیفه این است که به مردم بیاموزید که چگونه بیاموزند. پیتر دراکر

اینشتین: «کسی‌که هرگز شکست نخورده است، لابد هرگز چیز تازه و جدیدی را نیازموده است.»