بریده‌هایی از کتاب قوی سیاه

ما به‌تندی از یاد می‌بریم که همین زنده بودن ما خودش خوش‌شانسی بی‌همتایی است، یک رویداد دیریاب است، یک پیشامد بی‌اندازه پربازده.

امروزه، برای زندگی روی این سیاره، نیاز به پندار خلاق داریم، بسی بیش از آنچه که خلق شده‌ایم تا داشته باشیم. ما خلاقیت نداریم و آن را در دیگران سرکوب می‌کنیم.

من یک بار، پند زندگی‌عوض‌کن دیگری هم شنیدم که خلاف پندی که از دوستم در فصل سوم گرفته بودم به نظرم کاربردی، خردمندانه، و از نظر تجربی معتبر است. ژان اولیویر تدسکو هم‌کلاس من در پاریس که قرار بود داستان‌نویس بشود، یک روز که داشتم می‌دویدم تا به قطار زیر زمینی برسم مرا از دویدن بازداشت و به من چنین پند داد: «من برای رسیدن به قطار نمی‌دوم.» به مقصدتان بی‌اعتنا باشید. من به خودم یاد داده‌ام در برابر وسوسهٔ دویدن برای اینکه سر وقت به کارهایم برسم ایستادگی کنم. این ممکن است پند بسیار کوچکی به نظر بیاید ولی در ذهنم ثبت شد. من با ایستادگی در برابر میل به دویدن برای رسیدن به قطار، ارزش راستین آراستگی و زیبایی در رفتار را حس کرده‌ام؛ حسی از اینکه مهار وقتم، برنامه‌ام، زندگی‌ام را در دست دارم. از دست دادن قطار تنها هنگامی رنج‌آور است که دنبالش بدوی! به همین سان، نرسیدن به آن درجه از موفقیتی که دیگران از شما انتظار دارند تنها هنگامی دردناک است که شما دنبال چنان هدفی باشید.

ما نگران رویدادهایی هستیم که واقع شده‌اند؛ نه آنهایی که می‌توانند واقع شوند ولی نشده‌اند

پیروزی نهایی از آن کسانی است که دستاوردها را استنتاج می‌کنند، اهمیت اندیشه را درمی‌یابند، و ارزش راستین آن را می‌بینند. اینها هستند که می‌توانند دربارهٔ موضوع سخن بگویند.

آدم دارا آسان‌تر داراتر می‌شود، و آدم مشهور، مشهورتر.

خودتان را در وضعیتی بگذارید که پیامدهای خوب بسیار بزرگ‌تر از پیامدهای ناگوار باشند.

ما عیوب دیگران را می‌بینیم ولی از آن خودمان را نه. تکرار می‌کنم، گویا ما ماشین‌های خودفریب شگفت‌آوری هستیم.

استالین، که چیزی دربارهٔ مرگ‌ومیر می‌دانست، می‌گفت: «یک مرگ فاجعه است، یک‌میلیون مرگ، آمار.» آمارها در ما خاموش می‌مانند.

منظورم این است که در موضوعات کوچک نادانی کنید، ولی در موضوعات بزرگ نه. به پیشگویان اقتصادی یا علوم اجتماعی گوش ندهید (اینها فقط سرگرم‌کننده‌اند)، ولی در رفتن به گردش حتماً برای خودتان پیش‌بینی کنید. حتماً برای گردش بعدی قطعیت بخواهید؛ ولی از پیشگویی‌های دولت در تأمین اجتماعی برای سال ۲۰۴۰ خودتان را دور نگاه دارید.