بریده‌هایی از کتاب دیگری (جلد اول)

«هوای مورد علاقه‌م بارون سرد وسط زمستونه. اون لحظه‌ای که می‌خواد تبدیل به برف بشه.»

گفتم: «می‌دونید، این کتاب فقط برای زنگ تفریح‌های بین درس خوندنه.» اما با مقایسهٔ زمانی که برای هرکدام می‌گذاشتم جواب واقعی چیزی برعکس این بود: در واقع بین مطالعهٔ کتابم گاهی درس می‌خواندم.

مردم همیشه نقاشی مونش رو اشتباه تفسیر می‌کنن. در واقع مردِ توی نقاشی نیست که داره فریاد می‌کشه، بلکه دنیای اطراف اونه. اون فریاد داره مرد رو می‌لرزونه، برای همین گوش‌هاش رو گرفته.»

با لبخندی کم‌رنگ پرسید: «خب؟ وجود نداشتن چه حسی داره؟» من جواب دادم: «حس خوبی نیست.»

فکر نمی‌کنم نیازی به گفتن باشد که هیچ چیزی به شکوه ارتباطات انسان و پرنده نیست، با این حال، من کمی بیشتر از قبل لبخندی را روی لبم حس کردم.

با یک نفر از بچه‌های کلاس رفتاری خواهد شد که انگار آنجا نیست.

من نمی‌خوام... نمی‌خوام که دیگه به هیچ سوگواری‌ای برم.

با لبخندی کم‌رنگ پرسید: «خب؟ وجود نداشتن چه حسی داره؟» من جواب دادم: «حس خوبی نیست.»

گفتم: «تو به من قول دادی. گفتی توی ماه ژوئن بهم می‌گی.» «امممم...» «بهت گفتم که «امممم» جواب نیست.»

هر حال، وقتی یه سال رفتم بالاتر، گیر کردن توی نفرین کلاس شمارهٔ ۳ تموم می‌شه.»