بریده‌هایی از کتاب از خاکستر به خاک

ــ آدم بده کی بود؟ ــ همونی که من فکر می‌کردم آدم خوبه‌ست. بعضی‌وقت‌ها آدم اشتباه می‌کنه دیگه.

تقدیر خیلی ظالمه، بیشتروقت‌ها با آدم‌های خوب بد تا می‌کنه.

گذشت زمان داروی همه‌ی زخم‌هاست. ولی زخم‌های روحی خیلی دیرتر از زخم‌های جسمی خوب می‌شوند.

رازی که همه آن را بدانند دیگر هیجان ندارد.

«یه روز می‌فهمی که توی زندگی هیچ‌چیز قطعی نیست.»

آدم‌ها وقتی تحت فشار هستند واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند؛ بعضی‌ها کاملاً غیرقابل‌تحمل می‌شوند،

گذشت زمان داروی همه‌ی زخم‌هاست. ولی زخم‌های روحی خیلی دیرتر از زخم‌های جسمی خوب می‌شوند.

ظاهراً وقت یک جراح پلاستیک خیلی بیشتر از وقت یک وکیل ارزش داشت. منطقی بود؛ آدم‌ها بیشتر نگران ظاهرشان بودند تا نگران آبرو و اعتبارشان.

کسانی که به پنهان‌کردن حقیقت عادت ندارند، همیشه خودشان را لو می‌دهند.

فکر می‌کرد غم‌انگیز است، زیباترشدن برای جلب توجه مردها. درست بود که اعتمادبه‌نفسشان بیشتر می‌شود، ولی تنها منشأ این اعتمادبه‌نفس جذابیت بیشتر برای جنس مخالف بود.

دیگر برای خواسته‌هایش سماجت نمی‌کرد. لیفر نگران شده بود، چون می‌دانست بی‌خیال شدن بیشتر وقت‌ها مقدمه‌ی اقدامات مهم‌تری است.

ظاهراً تساوی حقوق زن و مرد در فعالیت‌های غیرقانونی قدم‌های بزرگ‌تری برمی‌داشت تا در فرصت‌های کاری.