بریده‌هایی از کتاب مجموعه شعر نو شباهنگ چشم تو

بر لب پنجرهٔ این دلِ سرد بلبلی ناله ز سر می‌گیرد دوریت سردتر از فصل خزان به من بیدلِ آشفته چه‌ها می‌گذرد! تو کجایی که بهاران، همه سال؟! هوسِ آمدنت را دارند.. و من خسته ز سرمایِ فراق نه بهاری، نه قراری دارم! ولی آهسته به گوش دل من کسی آرام چنین می‌گوید: غم مخور، شام سحر می‌گردد مهربان یار تو بر می‌گردد.

دل بهاری باشیم در سخن پاک و لطیف در روش همچو نسیم با طراوت، آرام که در این گوشهٔ خاک نسترن‌ها همگی منتظرند