بریده‌هایی از کتاب رقص شیطان

- اذان صبح یک نعمته ازطرف خدا... با هر اذان صبح می‌شه یک بار دیگه به دنیا اومد.

دیگر برایم مهم نبود که قرار است آینده چه شود! آن روزها روزهای خوبی بود که باید در ذهنم ثبت‌شده می‌ماندند.

دنیای خوبی نیست سامیه. باید باهاش کنار اومد.

هیچ‌چیز آسون به دست نمی‌آد.

«هر زنی باید بلد باشه از خودش دفاع کنه. این جامعه چندان امنیت نداره. باید بتونی در برابر کسی که می‌خواد بهت آسیب بزنه از خودت دفاع کنی!»

تو فکر کردی دو اَبَرقدرت جهانی دلشون به حال کسی سوخته؟ جنگ یک چیز دیگه‌ست!

- یادت باشه که از هر آدمی باید چیزی یاد بگیری! حتی اگه از شخصیتش خوشت نیاد. این خیلی مهمه؛

یاد بگیر! درون‌گرا باش، خونسرد باش! چیزی از خودت بروز نده. چهره‌ت نباید تداعی‌کنندهٔ احساساتت باشه؛ هرگز! مگر خودت تصمیم گرفته باشی.

دلت خرید می‌خواد؛ هر دختری دلش می‌خواد. زن‌ها وقتی خرید می‌کنن مغزشون شروع به کار می‌کنه.

این رو بدون، وقتی ترس از صورتت می‌باره، یعنی رقیب می‌تونه هر کاری انجام بده! وقتی ترس از صورتت می‌باره، به رقیب می‌گی که می‌تونه ناک‌اوتت کنه.

حواست به همه چیز باشه. این دنیا دنیای آدم‌های با لیاقته.

خوبه که مشروب نمی‌خوری! نخور! هیچ‌وقت نخور! خیلی از آدم‌هایی که هست و نیستشون رو به باد دادن، در حالت مستی بودن. مست که نباشی به حال خودتی؛ کسی سوءاستفاده‌ای اَزت نمی‌کنه. بدترین گناهه!

زن باید برای شوهرش تمیز و زیبا باشه. این روایت ائمه‌ست. باید به خودت برسی. حقِ شوهرته.

همهٔ ما باید فقط از خدا بترسیم!

به‌هرحال در مسیر سرنوشت بعضی چیزها قدرتشون از ما بیشتره...

وقتی نای فکرکردن نداشته باشی، وقتی نتوانی به فردا فکر کنی و خودت را به دست تقدیر می‌سپاری، ناخودآگاه دلت آرام‌تر می‌شود؛ مثل وقتی که جراحتی عمیق برداشته‌ای و تا انتهای درد را تجربه می‌کنی، بعد لاجرم آرام می‌شود؛ یعنی مجبور است که آرام شود. یا مانند زمانی‌که پیچیدگی به انتهایش می‌رسد و ناگهان جهش اتفاق می‌افتد، مثل همهٔ نظریه‌های عجیب دنیای امروز که می‌شود تعادل بین درد و آرامش را حدس زد، می‌شود خودت را بسپاری به دست جریان تند و ناآرام مشکلات و چشم‌هایت را ببندی و نتوانی حتی یک دقیقه از قانون سرپیچی کنی...

پیرمرد نگهبانِ دم در که در این سال‌ها فقط چند بار دیده بودم حرف بزند قیمتی نداشت! از همان دسته آدم‌های خاص و کمیاب بود که فقر را با فخر یدک می‌کشیدند و فقط همان کاری را می‌خواست که خداوند برایش رقم زده است و لاغیر!

آهای معجزهٔ زندگی من! کجا هستی

روزها و شب‌های من به حسرت‌خوردن برای این ای‌کاش‌ها می‌گذشت...

پی بردم که دنیا تا چه اندازه بی‌رحم است.