بریده‌هایی از کتاب بزرگ ترین راز

«وجود بی‌نهایت، نگران هیچ فاجعه‌ای در دنیا نیست چون هیچ‌چیز نمی‌تواند روی آن اثر بگذارد.»

علم نمی‌تواند معمای نهایی آفرینش را حل کند. دلیل این موضوع این است که در آخرین بررسی‌ها، خود ما عضوی از آفرینش هستیم و در نتیجه جزئی از معمایی هستیم که سعی در حل کردنش داریم

تصاویر دنیا و تجربه کردن آن‌ها به وسیله احساسات، مثل خواب دیدن است. محتوای خواب و تجربیات شما در خواب، تماما ساخته ذهن هستند و تجربیات شما وقتی بیدار هستید هم کاملاً توسط ذهن ساخته می‌شوند

«ما تمام کائنات را می‌سازیم و بعد فراموش می‌کنیم که خودمان این کار را کرده‌ایم. می‌گوییم که واقعی است و از ما جدا است ولی همه آن‌ها فقط یک تصویر در ذهن ما هستند. ذهنتان را بخوابانید تا دنیایی وجود نداشته باشد. از خواب بیدار نشوید تا دیگر دنیایی وجود نداشته باشد، اما شما وجود دارید.

کسی که خشمگین، صدمه‌دیده، نگران، عصبی یا ناامید می‌شود، واقعاً شما نیستید؛ ذهن شما است. - یکی از بزرگ‌ترین دروغ‌هایی که ذهن ما را به باور آن مجاب کرده، این است که ما جسم و ذهن هستیم.

«هیچ‌چیز خوب یا بدی وجود ندارد. تفکر چیزهای خوب یا بد را می‌سازد.»

ذهن خودخواه با اکثر مسائل مشکل دارد و به شدت به آن‌ها اعتراض می‌کند. با خودخواهی و ناتوانی در دیدن تصویر کامل، قضاوت و انتقاد و ایرادها را پیدا خواهد کرد و به علت دید محدودش از زندگی، باید مشکلات را درک کند.

«اکثر مردم، حتی با وجود اینکه نمی‌دانند، خواب هستند. خواب متولد شدند، خواب زندگی کردند، در خواب‌شان ازدواج کردند، صاحب فرزند شدند و در خواب نیز می‌میرند و هرگز بیدار نمی‌شوند. آن‌ها مکانیکی و از روی عادت زندگی می‌کنند

این زندگی یک رویا است؛ داریم خواب می‌بینیم، ما فردی هستیم که قانع شده در دنیایی واقعی زندگی می‌کند. متوجه نمی‌شویم که تمام این‌ها یک خواب است. تمام دنیا همان‌طور که اکنون دیده می‌شود چیزی جز یک خیال باطل نیست و نبوده است.

تلاش برای دیدن حقیقت با ذهن مثل تلاش برای دیدن چیزی با چشم‌بند است. باید چشم‌بند را کنار بگذارید تا بتوانید ببینید، همان‌طور که باید ذهن را کنار بگذارید تا خود واقعی‌تان را ببینید.