بریده‌هایی از کتاب پندنامه

اگر با خوبان همراه شوی یکی از آنان می شوی...

یادت باشد که به کسی که به تو علاقه ای ندارد دل نبندی...

یادت باشد که جست و جو کنی برای فهمیدن و دانستن! نه برای افتادن به دامِ شبهه ها و بحث ها و جدل ها!

پس از گنجینه‌یِ رحمت ش آن چیزی را بخواه! که دیگران قدرتِ بخشیدن ش را ندارند! مانند عمر طولانی سلامتیِ بدن روزیِ بسیار...

«مرگ» در دستِ همان کسی است که زندگی در دستِ اوست!

دلِ جوان مانند زمینِ کشت نشده است که هر بذری در آن بپاشند می‌پذیرد پس من هم قبل از آنکه دل‌ات سخت شود و ذهن ت درگیرِ امورِ دنیا شود به تربیتِ تو پرداختم تا نیازمندِ آن نشوی که «تجربه شده ها» را دوباره تجربه کنی!

از گفتنِ حرف های خنده‌آور و بی ارزش پرهیز کن! حتی اگر آن را از قولِ دیگران می گویی!

خیلی ناپسند و زشت اند! یکی فروتنی کردن وقت نیازمندی! و دیگری ستم کردن زمانی که توانمند و توان گری!

فرصت‌های ت را غنیمت بشمار قبل از آنکه به اندوه بدل شوند...

و دانایی حفظ کردنِ تجربه‌هاست! و بهترینِ آن تجربه‌ای‌ست که به تو «پندی» بی آموزد...

بندهٔ هیچ کس نباش! که خداوند تو را آزاد آفرید...

همان‌طور که نمی‌خواهی به تو ستم کنند تو هم به دیگران ستم نکن! و همان‌طور که می‌خواهی به تو خوبی کنند به دیگران خوبی کن!

در کاری که احتمالِ گمراهی در آن است پیش نرو...