بریده‌هایی از کتاب حباب ترس

«من به‌اندازهٔ کافی خوب نیستم» ترس نهایی بشر است.

نباید به دیگران اجازه دهید تا هویت شمارا تعریف و تعیین کنند، منظورم این است که در مورد تصوری که دیگران از شما دارند هراس به دل راه ندهید.

اگر با فردی مواجه شدید که واژه‌های «همیشه»، «هرگز» و «همه» را زیاد مورداستفاده قرار می‌دهد، هشیار باشید که ممکن است او فردی منفی‌باف باشد؛ زیرا این دسته از افراد همواره به خودشان تلقین می‌کنند که همهٔ انسان‌ها با آن‌ها دشمنی دارند. آن‌ها منفی‌بافی خود را عمومیت می‌دهند، زیرا نمی‌خواهند بپذیرند که مشکل از عدم شجاعت خودشان است و سعی می‌کنند دلیل مسائلشان را در جای دیگر و در وجود شخص دیگری بجویند.

اگر به دیکشنری رجوع کنید احتمالاً به این نتیجه خواهید رسید که نقطهٔ مقابل ترس، شجاعت است، امّا من به‌یقین باور دارم که در برابر ترس، رشد قرارگرفته است.

زندگی همهٔ انسان‌ها به این صورت است، ما همگی در راهرویی زندگی می‌کنیم که پر از درهای مختلف است و باز کردن هرکدام از آن‌ها تشویش‌آمیز و هراسناک است. به خاطر همین است که از هر ده مورد، سعی می‌کنیم از نُه در اجتناب نموده و آن را باز نکنیم؛ امّا به‌محض اینکه دل و جرئت پیدا می‌کنیم و دری را می‌گشاییم وارد یک راهروی بهتر می‌شویم که پر از درهای جدید است و گشودن آن‌ها ترسناک‌تر از درهای راهروی قبلی است. اگر می‌خواهیم به شخصی تبدیل شویم که همیشه آرزویش را داشته و زندگی رؤیایی نصیبمان شود، می‌بایست جرئت داشته باشیم و درهای بیشتری را بازکنیم.

به این نتیجه رسیدم که اگر نمی‌توانم به‌طور کامل از شر ترس رها شوم، شاید بتوانم آن را به قطعات کوچک‌تر و قابل‌کنترل‌تری تبدیل کنم.

«به‌خاطر اینکه مدّت زمان زیادی در حباب می‌مانی، اگر فقط ۵۰ درصد از سؤال اوّل را بلد باشی چه اتفاقی می‌افتد؟ تنها کاری که در آن شرایط انجام می‌دهی این است که آن حباب را با خودت به سؤال بعدی هم بکشی و این کار بر روی عملکردت برای آن سؤال هم تأثیر منفی خواهد گذاشت و این بار منفی تداوم پیدا خواهد کرد. به تو قول می‌دهم با این روش قادر نخواهی بود خودت را به سؤال ۱۰ برسانی و به‌طور کامل شکست خواهی خورد.»

من باور دارم که راز موفقیتم توانایی‌ام در مهار ترس و بهره جستن از آن است. اگر چنین قدرتی نداشتم، هرگز نمی‌توانستم بدون مشکلات روحی و روانی، دوران جنگ افغانستان و شرایط دشوار آن را پشت سر بگذارم.

ما همگی در راهرویی زندگی می‌کنیم که پر از درهای مختلف است و باز کردن هرکدام از آن‌ها تشویش‌آمیز و هراسناک است. به خاطر همین است که از هر ده مورد، سعی می‌کنیم از نُه در اجتناب نموده و آن را باز نکنیم؛ امّا به‌محض اینکه دل و جرئت پیدا می‌کنیم و دری را می‌گشاییم وارد یک راهروی بهتر می‌شویم که پر از درهای جدید است و گشودن آن‌ها ترسناک‌تر از درهای راهروی قبلی است. اگر می‌خواهیم به شخصی تبدیل شویم که همیشه آرزویش را داشته و زندگی رؤیایی نصیبمان شود، می‌بایست جرئت داشته باشیم و درهای بیشتری را بازکنیم.

گذشته‌ها را دور بریزید زیرا قدرت تغییر دادن آن را ندارید و گذشته هم دیگر قدرتی در برابر شما ندارد