داستان در مورد زندگی روزانه زنی است که در میان انبوه کارهای خانه خودش را فراموش کرده و دوباره تلاش میکند احساسات خود را بشناسد مقداری اطلاعات در مورد زندگی هموطنان ارمنی می دهد و مهمتر از همه غصه ای که برای من ماند اوضاع آبادان در سال ۴۸ بود که به نظر می رسیده کم از تهران نداشته و شهر نسبتا پیشرفته ای بوده. با صدای خانم مقدمی من از داستان لذت بردم شاید با لهجه ارمنی هم خونده میشد قشنگ میشد

کتاب خوبی بود . و با شروع داستان من هم انگار درون داستان رفتم و این نشان میداد که نثر ساده وشیوا و شیرینی داره. داستان در مورد یک زن ارمنی است که کل داستان از دید ایشان روایت میشود. داستان مشکلات یک زن را بیان میکند.البته زندگی زن داستان یا همان کلاریس یک زندگی خوب و بدون دغدغه هست، چرا که او ٣ فرزند دارد و شوهرش در شرکت نفت کار میکند.او یک زن مهربان و دلشوز و از خود گذشته است، و رابطه معمولی با شوهرش یا ارتوش دارد.داستان نشان میدهد که از وقتی همسایه جدید یا خانواده سیمونیان میآبند چالش های این زن ارمنی بیشتر میشود. چرا که خانم سیمونیان یک زن پیر و بداخلاق و خود رای است که پسرش برعکس مادرش خونگرم است و رابطه خوبی با کلاریس ایجاد میکند.و ادامه داستان در کل از خواندن این کتاب لذت بردم. و داستان پردازی و نوع روایت این کتاب را دوست داشتم .من ابن سبک از رمان ها را خیلی بیشتر از رمان هایی پلیسی جناییی ترجیح میدهم

چقدر چسبید!سادگی و روزمرگیه یک زن ،با بیانی دلنشین و پُر کشش ،من ازش لذت بردم ،داستان تمام زنهای سرزمینم ممکنه به همین شکل باشه ،دلگیر شدنهای بی دلیل و خستگیهایِ گاه و بیگاه ،شادیهای بی دلیل و امیدهای مخصوص هر زن !خیلی زیبا حس و حالِ دایتانو بیان کردن راوی ،موضوع ساده بود ،اما دوسداشتنی .

با کلاریس به گل‌نخودی‌ها آب دادم، سر دوقلو ها فریاد زدم ، از دست مادر حرص خوردم. در آغوش آرتوش گریه کردم ،کیک درست کردم،لبخند زدم ،عاشق شدم و به خودم گفتم خر...

خیلی قشنگه مخصوصن با صدای شبنم مقدمی

فضای داستان خیلی به دل من نشست و مکالمه ها و شخصیت های داستان رو دوست داشتم. البته قلم خانم پیرزاد از نظرم کمی مانند یه روز ابری ولی زیباست. من این کتاب رو پیشنهاد میکنم به کسانی که مشتاق تصور زندگی در دنیای کتاب ها هستند. البته باید بگم که من نسخه چاپی این کتاب رو مطالعه کردم فقط میخواستم حس خوب این کتاب رو با شنا هم به اشتراک بزارم❤🌺

چراغها را من خاموش میکنم اثری متفاوت و در عین حال واقعی و بی تعارف از زندگی خیلی از زنان امروز جامعه ی ماست، اگر فیلم به همین سادگی اثر رضا میرکریمی رو دیده باشید، رویکردتون نسبت به این اثر هم همانگونه ست. داستانی از خانواده ی ارمنی و کرکتر اصلی که مادر خانواده ست...زنی با هوش و زیرک که در حد یک مادر و همسر نمونه تنزل شخصیت پیدا کرده و وقتی مردی با درک و عمیق از نظر روحی، در همسایگی خانه اش پیداش میشه میلی درونی به دوباره دوست داشته شدن در اون زنده میشه...یک خیانت کوچک فکری که همه ی انسانها دچارش میشن و ناگزیره. نویسنده اونقدر با ظرافت و دقت به جوانب مختلف این موضوع پرداخته، که خواننده در نهایت میبینه اگر خودش هم این فراز و نشیبها رو پشت سر گذاشته بود اوضاع دقیقا به همین منوال پیش میرفت.و این یعنی قدرت نویسندگی! یعنی شما بتونید نقش رو زندگی کنید و درک کنید. داستان گیرا و جذاب بود و پایان بندی خوبی داشت.هر چند میتونست بهتر پرداخته بشه بهش. این اولین کتابی بود که سالها پیش از نویسنده خوندم، و اگر شما هم مثل من، نویسندگی بانو پیرزاد رو با این اثر شناختید، به خوندن بقیه ی آثارش، تصور خوبتون از نویسندگی ایشون رو خراب نکنید.

عالی بود باید ابادان زندگی کرده باشی تا ثانیه ب ثانیه صدای شبنم مقدمی رو زندگی کنی

داستان عجیبی نداشت و زندگی روزمره بود. ولی به من خیلی چسبید. یه حقیقتهایی توش بود که شاید ساده باشه ولی توی زندگی همه خانومها فکر کنم پیش میاد. صدای خانم مقدمی هم که عالی بود. کلا لذت برم

من که این روزمرگی و روان بودن داستان دوست داشتم...مخصوصا اینکه خیلی هاش تجربه کردم