نظرات کاربران درباره کتاب صوتی بیمار خاموش

به کسانی که رمان جنایی دوست دارند،‌ خیلی زیاد توصیه میشه👌 همینکه چندفصل مونده تا تموم کنید، داستان شما رو به شدت شگفت زده میکنه😯 من نسخه چاپی اش رو مطالعه کردم و ترجمه مهرآیین عالیییی بود😍

فوق‌العاده ترین چیزی ک میتونی برای قسمت روانشناسی مغزت استفاده کنی و با داستان حیرت انگیزش همراه بشی همین کتاب با همین راوی‌هاست.واقعا لذت بخشه شنیدنش نتونستم ولش کنم تا پایان.ب شدت پیشنهاد میکنم.

واقعا شاهکاره میخ کوبتون میکنه انتخاب موسیقی متن آخر هر فصل در سطح نبوغه گوینده در حد استاده واقعا امروز صبح تمومش کردم و الان که شب شده هنوز تو شوکم!

از ابتدای شروع صحبت راوی دوم داستان انتهایش برایم ملموس شد فقط نمیدانم چرا آخرش اینگونه به پایان رسید کاش بیشتر ادامه داشت

اولش کتاب را خریدم چون فکر میکردم یک کتاب خیلی هیجان انگیز و جنایی و ترسناکه اما اینطور نبود پس با این نیت این کتابو نخرین که قراره کلی بترسینو هیجان زده بشین اما راجب خود کتاب باید بگم یه کتاب روانشناسی و درام و معمایی بود که قلم نویسنده خیلی قوی بود داستان متفاوت و پر کشش و جذاب بود و صد در صد ارزش خواندن داشت شما تقریبا تا آخر داستان گیجو گنگ هستین و هیچ کدوم از حدس هاتون درست نیست هیچ چیزو کشف نکردین روند داستان یکم کنده و وسطاش یکم ممکنه حوصله بعضیارو سر ببره اما آخر داستانه که یه پایان عالی داره و قراره کلی سوپرایز شین و تازه بفهمین ماجرا از چه قراره

غیر قاااااابل پیش بینی اصلا فکرشم نمیکردم کتاب قشنگیه ولی باید صبور باشید اوایلش آهسته پیش میره ولی آخرش به صبرتون می ارزه

تازه تمومش کردم و باید بگم گویندگی و ترجمه خیلی عالی و فوق العاده بود فقط در بعضی بخش ها موسیقی متن به اون بخش نمیخورد و کاملا بی ربط بود و دلیلی برای وجودش نداشت بعضی جاها هم خوب و به موقع بود در رابطه با داستان هم باید بگم داستان روانشناختی خوبی بود و نکات آموزنده خوبی داشت هرچند من رمان های جنایی معمایی روانشناختی زیاد خوندم نمیتونم بگم بینشون بهترین بود اما در کل جالب بود ممنون

سلام و وقت بخیر. کتاب و روند داستان برای بنده بسیار جذاب بود. تیم گویندگی خیلی خوبی داشت و برای اولین بار از یک کتاب صوتی لذت بردم و تمامش کردم. گرچه بعضی موارد در داستان مورد پسند فرهنگ ایرانی اسلامی نیست.

بنظرم کتاب خوبی بود کسایی که به شغل روانپزشکی و روانشناسی فکر میکنن این کتابو بخونن

کتاب راجع به یه نقاشه که بعد از مرگ همسرش _که به قتلش متهمه_ سکوت اختیار کرده و هیچ حرفی نمی‌زنه. به همین دلیل هم در بیمارستان روانی بستری هست. بخشی از کتاب در خاطرات آلیشیا سیر می‌کنه و بخش دیگه‌اش درباره وضعیت کنونی‌ش در بیمارستان و درمانگرش هست. روند داستان کنده. اتفاق خاصی نمی‌افته و بیشتر دنبال زندگی تئو هستیم تا آلیشیا. شاهد نسخه‌پیچی دم دستی‌ای برای چالش زندگی تئو هستیم. نویسنده بعد از اینکه اونقدر بد متهم سازیا رو انجام داده و اونقدر منفعلانه به موضوع پرداخته، در انتها یه نمونه‌ای آورده که بگه آره واقعا موضوع وخیم بوده و تشخیص ابتدایی درست بود. اما قسمتی که یهو داستان دچار پیچش می‌شه و همین پیچشش باعث شده خیلیا از این کتاب اینقدر تعریف کنند اتفاقا از نظر من نقطه اوج و عطف کتاب نیست. در لحظه اولی که با این پیچش داستان رو به رو شدم ناخوداگاه فیلم Predestination اومد جلو چشمام. وا رفتم. آیا نویسنده کپی ایده کرده بود؟ تمام مدت یه کتاب سوخته می‌خوندم؟ اما چیزی که بیشتر تو ذوقم زد که حتی این مورد هم نبود. نویسنده اصلا خوب به این موضوع نپرداخته بود و بدون هیچگونه توجیه و استدلالی و رسوندن داستان به چنین محتوایی از ارزش تهی‌ش کرده بود.