کتاب از آنجایی که میتوان آن را با شراب خام و دل کور پیوند داد یک حس قرابت خوبی به تفکر نویسنده در حین مطالعه به خواننده القا می کند. و قطعا توصیه میکنم قبل از خواندن این کتاب کتاب شراب خام و سپس دل کور خوانده شود و این کتاب در انتها. بسیار نثر روان و شیرینی دارد و بسیار فضا سازی های واقعی و دراماتیک دارد. تنها نقدی که شاید بنتوان به درستی به کتاب وارد کرد این است که کتاب در ابتدا تا ۹۵ درصد انتهایی با جزئیات و تفضیلات بسیار پیش می رود و در انتها به یکباره سر آدم را به سنگ میکوبد و کتاب را به پایان میبرد. البته بعد از مطالعه دیگر آثار مرحوم فصیح بنده متوجه شدم این سبک نگارش ایشان است.

داستان درباره ی جلال آریان و آشنایی او با زنی ست عرب تبار که حافظه ی خود را بر اثر شوک از دست داده و فقط نام آرین بر زبان دارد.و جلال آریان به او قول میدهد پسرش آرین را به زن برساند و ....داستان فضای خوبی داشت اما گاها بخشهایی بود که کلیشه ای و تکراری بود و این قسمتها آزار دهنده بود،از نکات خوب این کتاب اشاراتی بود که به کتاب شاهنامه و لیلی و مجنون نظامی داشت.روایت راوی خوب بود،روان و گیرا. کتاب خوبی بود اما من کتاب ثریا در اغما رو بیشتر پسندیدم.و پیشنهاد میکنم اول کتاب ثریا در اغما خونده بشه که این کتاب در ادامه ی کتاب ثریا در اغما هست.

این کتاب را به عنوان فایل صوتی معرفی نمی‌کنم و پیشنهاد میدم خودشو بخونن متاسفانه گوینده گرسیوز رو حتی درست تلفظ نمی‌کنند