نظرات کاربران درباره کتاب صوتی بوف کور

هرکسی با کتاب های صادق هدایت نمیتونه ارتباط برقرار کنه چرا که صادق هدایت دارای ذهنی خلاق اما مریض و بیمار گونس هنرمندی که مریض و روان پریش تقریبا همه داستان های این نویسنده شمارو پریشون میکنه و اگر توجه داشته باشید حالت های روانی صادق از حالت های یک انسان متعارف خارج حتی کتاب هایی که ایشون ترجمه کردن،کتاب های مریض گونه ایه مثل کتاب مسخ از کافکا که یک انسان به شکل یک سوسک در میاد در انتها اگر به دنبال آرامش هستید اصلا کتاب های صادق هدایت رو نخونید چرا که تا چند مدت باعث میشه شما پریشان حال و مضطرب باشید این انسان بس که میفهمید خودش رو کشت و شاید هم راهش رو اشتباه رفت. جالب اینجاست که این مرد از لحاظ قدرت نویسندگی بسیار قویه، جوری که من بوی خون رو در این داستان حس میکردم و کاملا در ذهنم تصویر سازی میکردم. با این وجود دیگه حاضرنیستم ازش کتابی بخونم بس که روحیاتش منو اذیت میکرد

بنظرم بهترین کتابیست که واقعا و واقعا میتوانید بخوانید فقط، خواهشا با دقت بخوانید وممکنخ خیلی جاها مجبور باشید خیلی از جملات را چندین بار بخوانید ولی بخوانیدش چون واقعا صادق هدایت چیزی بیشتر از یک نویسنده بود و بوف کور هم قطعا چیزی بیشتر از یک کتابه

خیلی خوبه، این کتاب صوتی رو پیشنهاد میدم همزمان با کتاب دکتر شمیسا که اسمش داستان یک روح هست بخونید که هم متن کتاب هست هم بعد از چند پاراگراف اون متن رو کامل توضیح میده چون این کتاب اون چیزی که میخونید نیست و پر از نماده حتما ازش لذت میبرید

نمیدونم چرا بعضی ها نسبت به محتوای بوف کور موضع می گیرند، در حالیکه این کتاب متن بسیار روان و اساسا محتوای داستانی داره تا روان پریشی. کتاب جالبی بود، آقای دنیوی هم خیلی خوب گویندگی کردند.

بنظرم فوق العاده بود، اولین کتابی که از جناب هدایت خواندم بوف کور بود و کاملا انسان میتونه کلمه به کلمه ی آنرا تصور و لمس کنه خیلی ارتباط خوبی برقرار میشه و تجربه ی جالبی هست.

این کتاب دیوانه کننده بود قشنگ ارتباط برقرار کردم و اون رو دنیای خودم و اطرافم تطبیق دادم

با سلام کتاب بوف کور رو دوبار خوندم اما این کتاب رو توصیه نمیکنم نه به این دلیل که کتابی افسرده کننده ،وحشتناک،سورئال یا هر چیزی که خیلی از منتقدان اسمش رو گذاشتن به این دلیل که خوندن این کتاب سواد بالای روان شناسی و جامعه شناسی و تاریخ شناسی باستان و معاصر میخواد و مخاطب عامه رو آزار میده چون قادر نیست به لایه های زیرین داستان غور کنه و تخت تاثیر لایه رویی حتی آسیب روانی ببینه و من به شخصه اینقدر آگاهی رو نداشتم به همین دلیل درک واضحی از کتاب بهم دست نداد.اما به نظرم صادق هدایت از جمله نویسنده های باهوشی هست که درک آثارش خیلی سخته اما چیزی که از بوف کور فهمیدم این بود که نقد اجتماعی ،ایران اون زمان و آرمان ها،دوست های صادق که ولش کردن ،وضعیت ایرانی که در نهایت چون لکاته ای شد که تن به هرکسی داد جز وطن پرستان واقعی اما جایی از داستان طوری بیان میکنه انگار این لکاته اصلا شاید باکره بوده،جاهایی خیلی ظریف و گاهی هم رک به تابوشکنی مذهبی میپردازه و در آخر فهم این کتاب سواد خیلی بالایی میخواست که من نداشتم

خوبه چون تصویر سازی خوبی داره و مجبور میشی از تخیلت استفاده کنی

سلام ، به دوستان عزیز توصیه میکنم قبل از خوندن این کتاب یه تحقیقی تو اینترنت در مورد این کتاب بکنن تا با یه پیش ذهنی شروع خواندن(گوش دادن) این کتاب کنن ، چون من نزدیک به سه بار به این کتاب گوش دادم و هربارش چیزای جدیدی که متوجه نشده بودم متوجه شدم ، بخشی از مطالب این کتاب بسیار روان و گیرا هست ولی بخشی دیگر فهمش کمی سخت (نظر شخصی) ولی درکل توانایی نویسنده بسیار بالاس و این قضیه تو این کتاب بشدت قابل درکه، با آرزوی موفقیت برای همه.

من اولین کتابی بود که از جناب هدایت مطالعه کردم واقعا اصلا متوجه نشدم محتوای داستان چیه فقط داستان خیلی درگیر افکار منفی بود.صدای راوی هم بار انرژی منفی داستان رو چند برابر میکرد.با احترام به نظر سایرین ولی اثرات ایشان را مطالعه نخواهم کرد

در استعداد این نویسنده شکی نیست. همونطور که در آلوده بودن سراسر کتاب به یأس، بدبینی، بد دهنی و ناباوری. به رغم تمام بحث ها و فحاشی های عده ای به عده ی دیگه سر این کتاب یا هر اثر دیگه ای، نمی شه قسم خورد منظور نویسنده چی بوده. چون در بطن کتاب، شواهد کافی برای رد هر فرضی که خواننده ها می گیرن، وجود داره. واقعیتی که راجع به آثار هنری هست، اینه که خیلی وقتا منتقدا و مخاطبای اثر چیزایی رو ازش بیرون میارن و به توانایی یا ناتوانی نویسنده ارتباط می دن که حتی روح خود نویسنده هم در زمان پدید آوری ازشون خبر نداشته. مثل شاعری که یکی از اعجاب انگیز بودن آرایه های شعرش تعریف می کنه و اینو ربط به دانش شاعر می ده و کسی دیگه از موسیقی شعر یا پیچیدگی زبانیش ایراد می گیره و هر دسته هم دسته ی دیگه رو می کوبه و معتقده بقیه نفهمیدن اما همه ی اینا در حالیه که شاعر، اغلب فقط شعر خودش رو گفته و تعمدی در به کارگیری خیلی از موارد گفته شده نداشته! صادق هدایت هم از این قاعده مستثنی نیست و ممکنه تمام تحلیل هایی که هر گروه از خواننده های آثارش ارائه می دن و سر اثبات درستی حرف خودشون با هم دعوا و بعضا بهم توهین می کنن، اصلا و ابدا اونی نباشه که این نویسنده در نظر داشته. صدای آقای ساروی با محتوا همخوان بود ولی موسیقی ها چنگی به دل نمی زدن و بیشتر حس یه اثر غربی مثل مسخ کافکا و نه یه اثر ایرانی رو داشتن. این کتاب جدای از تمام بحثایی که سرش هست، برای دانشجو های پزشکی از نظر تمرین و تقویت نشانه شناسی در معاینه ی فرضی یه بیمار با انواع اختلالات هذیانی و معاینات ذهنی مختل و... مفیده

عالی بود

صادق هدایت الگوی منه با اینکه اکثریت مردم متوجه متن هاش نمیشن و فقط برچسب افسردگی بهش میزنم و مثل کبک سر خودشونو زیر برف میکنن.

باهاش ارتباط برقرار نکردم .ولی راوی خوب بود.داستان تعریف نمیکنه که بتونی دنبال کنی.این سبک کتاب ها رو باید به صورت کاغذی خواند و روی کلماتش فکر کرد.اگه مثل من داستان گویی براتون مهمه کتاب "چشم هایش" از بزرگ علوی را بخونید.

تنها کتابیه که به من آرامش می‌دهد

کتابی خاص و کم نظیر. احساس میکنم زوایای پنهان شخصیت خیلی از ما به چالش کشیده میشه. یک کتاب فراواقعی که همه از خوندنش لذت نمی‌برند. اگر با کتاب های صادق هدایت آشنایی ندارید شاید نتونید با این کتاب ارتباط برقرار کنید. صادق هدایت مردی بود بسیار جلوتر از زمان خودش و برای درک شخصیت، افکار و آثار این نویسنده بزرگ نیاز هست به مطالعه بیشتر و خوندن نقدها و کتاب های دیگر بزرگان در مورد آثار ایشون. به نظر من انتخاب جناب دنیوی ساروی برای خواندن این کتاب بهترین گزینه بوده.

قبل هر چیزی باید بگم که از هموطن بودن با استاد هدایت بسیار خوشحال و مفتخرم. در ادامه نظراتمو بعنوان یک نویسنده جوان در مورد این اثر بیان می کنم و امیدوارم مفید واقع شن. بدون شک هر اثر هنری ارزنده ای دارای یک درون مایه یا به عبارت دیگه هدفه. این اثر از این قاعده جدا نیست و به عقیده من مهمترین هدف داستان مبارزه با خرافاته. جالب تر اینکه فقط به خرافات بین مردم ایران نمی پردازه و پا رو فراتر هم می ذاره؛ شاید بشه گفت یکی از بزرگترین علل جهانی شدن این رمان همین هدف و نگاه جهانی بهشه. استاد هدایت به خوبی و با بیانی رک به جنگ با تابو ها رفتن. رک بودن در برابر مسائلی بت شده جسارت زیادی می خواد و بهترین دوا برای برخورد با خرافاته. متن کتاب سراسر جنون باره و این باعث می شه روایت روان نباشه؛ البته این به عقیده من نکته مثبته! چرا که شخصیت اصلی مجنونه و از طرف دیگه نه اونقدر مبهمه که هیچی ازش نفهمی و نه اونقدر واضح که به راحتی درک کنی. تکرار شدن مداوم یه سری نکات اونم جزء به جزء، شک کردن به واقعی یا توهمی بودن اتفاقات و عناصری از این قبیل باعث شدن که من به شخصه در طول مطالعه تماما غرق داستان بشم و حتی نخوام یه کلمه رو جا بندازم. در نهایت این داستان با بی پروایی نویسنده در گفتار، جنون شخصیت اصلی و حتی جنون عرف شده بین مردم که با ضرافت به تصویر کشیده می شن؛ به مخاطب اجازه می ده از خط قرمز های داخل ذهنش بگذره و از خودش بپرسه؛ حتی در رابطه با بدیهی ترین اصول پذیرفته شده! بعنوان نکته پایانی خواستم حسمو با عزیزان در میون بذارم. هیجان زده؛ شوکه و متفکر!

برای من هیچ جذابیتی نداشت و پولتونو خرج نکنید چون فقط وقتتونو الکی هدر میدین

فصل اول رو خوندم و واقعا قدرت و استعداد عجیب صادق هدایت متعجم کرده ادم نمیتونه جلوی خودشو بگیره تا ادامه داستان رو‌ نخونه🥲♥️

صادق هدایت یعنی هدایت کننده صادق اگر از کتاب های این نویسنده بزرگ درس نگیری به نظرم هیچ نفهمیدی محمد رحیمی (صادقی دیگر )