نظرات کاربران درباره کتاب صوتی بازی آخر بانو

لطفا فایل پی دی اف این کتاب رو هم تو برنامتون قرار بدید، منتظریم.... ممنووون از طاقچه عزیز

سلام.چاپیش رو دارم و خوندم.خوشم اومد...

برای من لحن گوینده و نوع خوندن کتاب جذاب بود.کتاب داستان یک دختر به اسم گلبانو هست که بسیار دختر کتاب خوانیه و در مسیر زندگیش ادمای گوناگونی با اهداف مختلفی رو به روش قرار میگیرند.لوکیشن کتاب متعلق به اوایل انقلاب هست و نوع برخورد رژیم با گروهک ها و تفکرات مردم اوایل انقلاب و به خوبی شرح میده و حتی بسیاری از سخت گیری ها رو هم نقل میکنه.متن روان بود.داستان فراز و فرود زیادی داشت ولی این نکته قوتش بود و نویسنده‌ی بسیار خوش قلم به خوبی از پس داستان براومده.فقط نکته منفیش که به نظرم ضعف نویسنده بود پایان بندیش بود و یک نکته ی دیگه اینکه فصل پنجم‌تکرار ۱۳ دقیقه ی پایانی فصل چهار بود.من از شنیدن این کتاب صوتی لذت بردم.

پیاده را دارم می خونم قشنگه لطفاً نسخه الکترونیک این کتاب را هم بگذارید(غیر صوتی)

سلام مثل رمان پیاده اول رمان خیلی خوب پیش می رود از وسط وآخر رمان خیلی کش می دهند رمان هایشان را وآخر این دو رمان با خودکشی وقتل با شوکی ناراحت کننده برای مثلا جذابیت بیشتر داستان خیلی باید روحیه شادی داشته باشی این دورمان وبخونی من که حس خوبی نگرفتم بااین که ترجیحم بیشتر رمان های اجتماعی وایرانی هست وکلا نویسندگی را دوست دارم ۲۰ساله هم رمان می خوانم هم کتاب های روانشناسی برای شناخت روحیات وکمک به خلقیات همسرم وفرزندانم وآگاهی بیشتر واستفاده ازتجربیات زندگی ها وعلم وآگاهی بزرگان در کتاب های روان درمانی دیگربرای من شخصیت رمان ها تحلیل روان درمانی دارد ویک رمان برایم بیهوده خوانده نمی شود ودر همه ناراحتی ها واختلال هامن هم با مخاطب رمان همراهم کلا ریتم وگویندگی رمان آرام هست وباید خیلی با حوصله گوش بدهیم وداستان را همراهی کنیم من ترجیح می دهم قبل خواندن رمان خلاصه ای از کتاب را بخوانم ولی بعضی نظرها می گویند کتاب را لو ندهید که من به این عزیزان می گویم با احترام شما یکسره کتاب را بخوانید ودرنظرات کنجکاوی نکنید چه کاریه👌

بنده نسخه چاپی این اثر رو خوندم و به جرئت می‌تونم بگم خانم سلیمانی جزو بهترین داستان پردازان کشور ماست و در تمام اثاری که تا به حال از ایشون خوندم به نحوی باور نکردنی دچار حیرت شدم. قدرت داستان پردازی و قلم روان ایشان نزدیک هشت یا نه ساعت پیاپی مرا پشت میز مطالعه ام میخکوب کرد. هر اثر ایشون رنگ و بویی خاص دارد و اینکه ایشون توانسته اند با این قدرت از عناصر محل زندگیشون استفاده کنند و به یک داستان پر و بال دهند واقعا محل ستایش است.

کتاب به نظرم تاریخی به حساب نمیاد و شخصیتها تا آخر داستان مبهم هستند. وقایع هم از هم گسسته اند. من این نوع داستان ها رو نمیپسندم.

داستان در طول تاریخ معاصر ایران اتفاق می افتد. و حوادث تاریخی، کتاب ها و تغییرات آدم ها را نشان می دهد. پایان بندی رنگ و بوی ایدئولوژیک داشت و خوشم نیومد. داستان غمباره. صدای گوینده ها بر غم و ملال داستان می افزاید. ولی در مجموع کتاب ارزشمندیه.

این رمان نسبت به بقیه کارهای این نویسنده اثر بسیار ضعیف تریه بخش صالح رهامی که اصلا جالب نیست نویسنده سعی داشته اسم کتابهای بسیاری و شخصیت های بسیاری رو به هر بهانه ای هم که شده وارد داستان کنه که این به جای قوت بخشیدن به داستان موجب ضعف اون شده دربسیاری جاها عقاید ،نظر و فلسفه ی نویسنده آشکارا دیده میشه که با همه ی تلاش این نویسنده ی محترم از عمق چندانی هم برخوردار نیست در کل از این نویسنده دو اثر قابل قبولی که خوندم پیاده و سگ سالی بوده بقیه کارهاشون چندان کششی نداره

من نسخه چاپی رو خوندم، به نظرم نویسنده خیلی وارد فضای فکری شخصیتها نمیشه انگار داره سوم شخص داستان میگه، من که نتونستم با شخصیتها همزاد پنداری کنم، مردهای قصه ادعای عشق دارند در رفتار ولی هر کدوم وسط داستان سر و گوششون میجنبه یا اصلا ول میکنن، خب چرااا... یه فضاسازی ذهنی چیزی ... من باید به زور خودم رو بزارم جای طرف براش دلیل بتراشم که بچه بدی نیست شاید فلان نیت رو داشته بدبخت 😄