نظرات کاربران درباره کتاب صوتی اتاق شماره ۶

۸)چخوف نویسنده ی مورد علاقه ی من😍❤️مثل همه ی نوشته ها‌ش عالیی✨🍓 بخوام حسی که خوندن آثار چخوف بهم میده رو به یه چیز تشبیه کنم، به حسی که بعد از بو کردن یه کتاب نو داریم شبیه میکنم(:همونقدر دوست داشتنییی🥺🌿

کتاب اتاق شماره ۶ اثر داستان‌نویس ونمایش‌نامه‌نویس روسی آنتوان چخوف است که در زمان حیاتش بیش از ۷۰۰ اثر ادبی خلق کرد. چخوف را مهم‌ترین نویسنده در زمینه داستان کوتاه می‌دانند و وی را پس از شکسپیر، بزرگترین نمایش‌نامه‌نویس نیز می‌دانند. چخوف در ۴۴سالگی بر اثر بیماری درگذشت. اتاق شماره ۶ مقوله رنج و شیوه برخورد با آن را در میان گفتگوهای بین یک بیمار روانی به نام ایوان دمیتریچ، و دکترِ او، آندره یفیمیچ را از دو دیدگاه متفاوت بررسی می‌کند. در نگاه اول این‌طور به نظر می‌رسد که قصد چخوف بررسی دنیای پیچیده بیماران روحی است ولی با نگاهی عمیق‌تر می‌بینیم که او در واقع زوال روحی و اجتماعی در زندگی مردم روسیه را تصویر می‌کند. انسان‌هایی که جامعه اجازه نمی‌دهد به رشد و بالندگی برسند و این توصیفات چقدر برای ما ملموس و آشناست. کتاب اتاق شماره ۶ به جز چند نقد منفی، همواره نقدهای مثبت دریافت کرده است و همگان آن را ستوده‌اند. آخرین ساکن اتاق شماره ۶ مرد لاغری است که بسیار آرام است، او همیشه زیر بالشش و همینطور در مشتش چیزی را قایم می‌کند و به کسی نشان نمی‌دهد، مثل رازی بزرگ که باید آن را همیشه در سینه نگه دارد. و اما همانطور که گفتیم، تمرکز داستان روی بیمار سوم، یعنی ایوان دمیتریچ گروموف قرار گرفته است.ایوان در کودکی پدر و مادر خود را از دست داده به فقر و بیماری و فلاکت‌های متفاوتی مبتلا شده و همین موضوعات باعث شده تا خود را مشغول بلعیدن کتاب‌ها به دور از اجتماع کند. اما توهمات او از روزی شروع شده که به طور اتفاقی هنگام پیاده‌روی از کنار دو پلیس که دزدی را دستگیر کرده بودند می‌گذرد و ناگهان دچار این اضطراب می‌شود که مگر چقدر دور از ذهن است که روزی خود او هم به سرنوشت همین دزد دچار شود و زنجیر به دست در گوشه‌ای از کوچه گیر دو مامور بیفتد؟ از همان روز این فکر او را راحت نمی‌گذارد. و حتی آنقدر به دستگیر شدن فکر می‌کند که برای خودش داستان‌های جنایی که خود او در آن‌ها گناهکار است می‌سازد، در ذهنش، خودش را قاتل و جانی و دزد و هزار نوع مجرم می‌داند. تا حدی که دیگر خودش هم عمیقا باورش می‌شود که مجرم است و بالاخره روزی او را دستگیر خواهند کرد. حالا او را در اتاق ۶ تیمارستان بستری کرده‌اند و دکتر آندری یفیمیچ مشغول درمان اوست. آندره یفیمیچ در جوانی به علوم دینی بسیار علاقه‌مند بود؛ ولی به دلیل مخالفت پدرش، در رشته پزشکی تحصیل کرد. دکتر یفیمیچ به این بیمار نزدیک می‌شود و پای صحبت او می‌نشیند. می‌توان گفت آن‌ها با همدیگر درد دل می‌کنند و از رابطه دکتر و بیمار خارج شده‌اند. اندره انسانی به شدت منزوی است که سالهاست با کتاب‌هایش زندگی می‌کند و هیچ هم صحبتی ندارد، او به واسطه مطالعه زیادش درگیر دغدغه‌های فلسفی زیادی شده و می شود در یک کلام گفت که او انسانی فلسفه‌باف است. دکتر از میان همه بیمارانش، جذب ایوان و شخصیتش می‌شود، دلش می‌خواهد هر روز به او سر بزند و با او همکلام شود.در واقع از دید دکتر، ایوان تنها انسان عاقلی است که می‌شود با او چند کلام حرف حساب زد. روزی که یک دکتر جدید وارد تیمارستان می‌شود، دکتر یفیمیچ را در حال گفت‌‌وگویی گرم با بیمار اتاق شماره ۶ می‌بیند و به این شک دچار می‌شود که ممکن است خود دکتر یفیمیچ نیز دیوانه شده باشد. از این رو مسئولان دکتر یفیمیچ را به بهانه‌ای فرامی‌خوانند و از او سوال‌هایی می‌کند تا ببیند آیا دکتر یفیمیچ هنوز هوش و حواس درست دارد یا نه. اتفاقات اصلی کتاب را می‌توان از اینجا به بعد شاهد بود. به طور کلی کتاب، رنج را مورد بررسی قرار داده است. اینکه رنج چیست و برخورد بشر با رنج باید چگونه باشد. اگر رنج انسان را به سوی تکامل هدایت می‌کند و لازمه بشر است پس چرا باید به کمک دارو یا هر عامل دیگری، از رنج و درد کاست؟ آیا اگر از زندگی انسان، رنج را حذف کنیم، سطح و ارزش زندگی‌اش در حد زندگی یک آمیب (تک سلولی) پایین می‌آید؟🌿

داستانهای کوتاه ازنویسنده ای بزرگ،، داستانهائی ازدرد ورنج واقعی مردم ، که هرگز قدیمی وکهنه نمیشوند،بسیارعالی، خوانش کتاب هم فوق العاده عالی بود.

ممنون طاقچه 💌💌