کتاب برام خیلی جذاب بود ولی متأسفانه گویندگی علاوه بر اینکه خیلی جاها توی لحن ایراد داشت مثلاً سؤالی بودن رو درست ادا نکرده بود یا فراز و فرودش معنی رو تحت تأثیر قرار داده بود اشتباه هم توی خوندن لغات داشت. مثلاً عُلْقه‌ رو بخونی عَلَقه، مُشْفق رو بخونی مُشَفِّق رُوآندا رو رَواندآ! کاش یک نفر این کتاب‌ها رو قبل از انتشار فایل صوتی گوش بده خب.

کتاب دیدگاه خیلی جالب و جامعی داره. صرفا یک طرفه به «بخشودن» نگاه نکرده، هم انتقاد های وارده به بخشودن رو بررسی کرده و هم در فصل های بعدی برای این انتقاد ها جواب آورده. فصل آخر هم کلا به نتیجه گیری طبق گفته هاش پرداخته و خیلی خوب از عهده این نتیجه گیری بر اومده. این که آیا همیشه باید ببخشیم؟ بخشیدن یعنی فراموش کردن؟ آیا بخشیدن از سر ضعف ارزشی داره؟ آیا میتونیم از هر قربانی بخوایم که ببخشه؟ «همه متفق‌القولند که بخشودن اندیشه‌ای دوست‌داشتنی است، تا زمانی که خودشان با موردی مواجه شوند که باید ببخشایند.» دیدگاه جدیدی به من داد.