کتاب صوتی سی و شیش داستانی از علیرضا زندی است که با صدای مریم محبوب لایزال و سیاوش چاوشی می‌شنوید. این داستان درباره مردی است که نامش را بر طبق آداب و رسوم ده خودشان را انتخاب کرده‌اند و او مدت‌هاست که مجبور است با نامش، که سی و شیش است زندگی کند.

درباره کتاب سی و شیش

هرقصه را مغزی هست قصه را جهت آن مغز آورده‌اند نه از بهر دفع ملالت به صورت حکایت برای آن آورده‌اند تا آن غرض در آن بنمایند...

سی و شیش اسمی است که برای او انتخاب کرده‌اند. آن هم بر اساس رسم و رسومی که در دهشان بوده است و جای تغییر دادنش هم نیست. وقتی قرار بود اسمش را انتخاب کنند، یک نفر مامور شد تا دستش را توی کلاه کند و از بین اسم‌های انتخاب شده، یکی را بیرون بیاورد. اما اشتباهی کاغذی را بیرون می‌آورد که سایز کلاه است.

کتاب صوتی سی و شیش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر از طرف‌داران داستان‌های ایرانی هستید، شنیدن کتاب صوتی سی و شیش را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی سی و شیش

من چه تقصیری داشتم جناب سروان...

من چه تقصیری داشتم که اسمم رو سی و شیش گذاشتن، اگه دست خودم بود صد سالم یه همچین اسمی روی خودم نمی‌ذاشتم. راستش گمونم مقصر اصلی همون اوس کریم لحاف دوز بود. آخه اون روز سرنوشت ساز که قرار بود اسم منو انتخاب کنن، اوس کریم بود که دستش رو کرد توی کلاه کدخدا... خب از شما چه پنهون، توی آبادی ما این رسم از قدیم و ندیم پا برجا بوده که هر بچه‌ای به دنیا می‌آد، اسمش بایستی از میون اسمایی انتخاب بشه که ریش سفیدای ده نوشتن. اونا اسما رو می‌نویسن و می‌ریزن توی کلاه کدخدا، بعد هر اسمی که از توی کلاه بیرون اومد اون می‌شه اسم بچه و دیگه زمین هم به آسمون برسه اسمش عوض نمی شه... اون روز هم اوس کریم دست برد توی کلاه کدخدا تا از میون تموم اسمایی که ریش سفیدای آبادی روی کاغذ نوشته بودن، یکی رو بیرون بکشه تا روی من تازه به دنیا اومده بذارن، اوس کریم هم برای محکم کاری حسابی کاغذا رو بهم زد و دستش رو برد اون ته ته کلاه، اما بعدش عوض کاغذ اسما، اشتباهی سایز کلاه کدخدا رو که روش نوشته بود سی و شیش، از جا کند و بیرون کشید و به همه نشون داد... خب روی قانون آبادی هم که نمی‌شه پا گذاشت، وقتی یه اسمی از کلاه بیرون اومد دیگه برو برگرد نداره. این طوری من شدم سی و شیش و فامیلم هم که از قبل حاجی زاده بود.

از همون روز بود که عالم و آدم ازم طلبکار شدن و مضحکه خاص و عام شدم و مجبور بودم تقاص ندونم کاری دیگرونو تا زنده‌م پس بدم. حالا شما به من بگید، من چه تقصیری داشتم که از میون این همه اسم قشنگ و با مسما مثه کامبیز و بابک و مایکل بایستی بشم سی و شیش، و از میون این همه آبادی سر سبز و با صفا، بایستی صاف توی ده خراب شده ی حاجی آباد و تو حاشیه این کویر برهوت و بی آب و علف بدنیا بیام...