کتاب همه آنان از خدایان بودند؛ جلد اول (رستگاری)

کتاب همه آنان از خدایان بودند؛ جلد اول (رستگاری) نوشته امین فرد است. رستگاری اولین کتاب از مجموعه کتاب‌های همه‌ آنان از خدایان بودند است که در سبک اساطیری نگارش شده است. از کتاب‌های مشابه این اثر، می‌توان مجموعه ارباب حلقه‌ها، شاهکش، افسانه مالازان، چرخ زمان و نغمه آب و آتش را نام برد.

درباره کتاب همه آنان از خدایان بودند؛ جلد اول (رستگاری)

در این کتاب، امین فرد، دنیای خیالی از ملل‌ها و سرزمین‌هایی را به تصویر می‌کشد که زندگی و زوال آن‌ها بر اساس افسانه‌های کهن هر خاک، رقم می‌خورد. روی یکی از الواح کهن این‌چنین نوشته شده است:

«چشمانت را ببند، دستانت را به من بده و به من اطمینان کن. من تنها کسی هستم که می‌تواند تو را به دنیای کهن دفن شده‌ی ‌ درون خاطرات مردگان ببرد که رازهای مهمتری نسبت به زندگان در سینه دارند. اکنون ببین که ما در گذشته‌های دور هستیم. چگونه اژدهایان در گستره آسمان بال می‌زنند؛ ببین که جادوگران و کیمیاگران از آینده می‌گویند؛ حیوانات غول‌پیکردرون غارها زندگی می‌کنند؛ موجودات وحشی در شب از لانه‌هایشان برای شکار کردن بیرون می‌خزند. آن‌ها می‌گویند که همه چیز در اراده خدایان است، اما خدایان که هستند و چه کسی آن‌ها را دیده است؟ چشمانت را باز کن. اکنون تو به زمان حال بازگشتی. همه‌ی آنان که دیدی، درون گورهایشان دفن شدند، اما در سکوت فریاد می‌زنند. فقط یک نفر می‌تواند صدای آن‌ها را بشنود. و تو با این لوحی که در دست داری، می‌توانی سرگذشت من را ببینی که چگونه برای رهایی از نفرین کهن خانوادگی‌ام، خود را به اتفاقاتی سپرده‌ام که به دست کسانی رقم خورده‌اند که روزگاری همه‌ی آنان از خدایان بودند.»

خواندن کتاب همه آنان از خدایان بودند؛ جلد اول (رستگاری) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم.

در کتاب رستگاری، غالب زندگی امروز انسان‌ها، عقاید، رفتار و اتفاقات، در دنیای خیالی و اساطیری با درون مایه تمدن‌های کهن روایت می‌شود و از آن‌جایی که پیرو مکتب یا اعتقاد خاصی نیست و پایبند زمان و مکان نیز نمی‌باشد، بنابراین امید می‌رود که تمامی مخاطبین طاقچه، کتاب رستگاری را مطالعه کنند و از خواندن آن لذت ببرند.

بخشی از کتاب همه آنان از خدایان بودند؛ جلد اول (رستگاری)

مهتاب در گستره تیره شب بالا می‌آمد و با نور نقره‌‌ای فامش دشت وسیع روبرویش را روشن می‌کرد. باد هو کشان در دشت می‌وزید و در بین درختان ناله سرمی‌داد. در افق دور، ساختمانی در آتش می‌سوخت و در میان جنگل تیره، موجوداتی با سرعت حرکت می‌کردند.

دگار روی نوک برجی بلندی ایستاده بود و صدای خُرخُری را از زیرپایش می‌شنید. وقتی نگاهش را به پایین پایش لغزاند، دو چشم بزرگ عمودی براقی را دید که به او نگاه می‌کردند. زمانی که بادقت بیشتری نگریست، توانست اژدهایی را ببیند که دور برج زیر پایش مانند ماری پیچ خورده بود و تا بالا می‌رسید.

روبروی دگار، فردی با شنل مندرس بلندی ایستاده بود و بی‌اعتنا به سکوت شومی که بر اطراف سیطره انداخته بود، دشت را می‌نگریست. دگار بدون اراده به جلو روانه شد. بادی شنل پاره فرد را به کنار می‌راند و عصای چوبی او را نشان می‌داد. با نزدیک شدن دگار، فرد برگشت. نور مهتاب از پشت به فرد عصا به‌دست می‌تابید و چهره‌اش را تیره می‌کرد. فرد شش دست داشت و چیزی شبیه کلاخود ‌تک‌شاخی روی سرش بود. نگاه دگار در چشمان براق او قفل شد. لب‌های فرد عصا به‌دست از هم باز شد و ردیف دندان‌ها تیز و منظم او را نشان داد.

ناگهان دگار از خواب جست و نفس‌نفس‌زنان اطرافش را نگریست.