⭐من فکر میکردم خیلی جذاب تر باشه و ایدا با سخت گیرهای مادرش مقاومت کنه و به راه خودش ادامه بده و با خیال پردازی هاش به جایی برسه.⭐ ولی بعد از اون سه سال درگیری مریضی ایدا عوض شد نه دیگر خیال پردازی میکرد نه چیزی قدرت تخیلش کاهش پیدا کرده بود و عاشق ریاضی شده بود. 🥀دقیقا مثل چیزی که مادرش میخواست🥀 ایدا دیگر آن ایدا قبل نبود. یه جورایی به نظرم نشون میداد که فقط با درس به موفقیت میشه رسید به نظرم این باور اشتباهیه🖤 یه جورایی هم داشت واقیعت جامعه ی قدیم رو نشون میداد از سختگیری در درس به زنان تا مریضی های اون زمان و دلایلش. 🤍آخرشم به نظر من خیلی بد تموم شد و خیلی بی مزه بود از اونجایی هم که من فهمیدم ایدا خودش رایانه رو اختراع نکرده بود🤍 خب دیگه اینم نظر منه و شاید بعضیا باهاش موافق نباشن دیگه ریش و قیچی دست خودتان✂️

خوب بود

عالی بود

من دوست داشتم🙂

روی هم رفته کتاب خوبی بود اما آنچناااااان جذاب هم نبود که دلیلشم به نویسنده ی کتاب برمیگرده چون این کتاب مخصوص کودک و نوجوان بود و گروه سنیشم بین 7_12 ساله و توی ی کتاب دیگه بعنوان الگوریتم ایدا که مخصوص بزرگساله خیلی کتاب قشنگ تره..ولی کلا ایدا لاولیس تو زندگیش کار خیلی خاصی نمیکنه، بیشتر میشه گفت شهرتش بخاطر تاثیرش روی ساخت رایانه اس و اینکه از معدود زنان ریاضی دان تاریخ بوده هر چند اینکه خیلی زود مرد ( توی 36 سالگی) در اینکه کار خیلی خاصی هم نکرد موثر بود چون بیشتر مخترع های دنیا بیشتر از 50 سال عمر کرد بعد تونستن یه چیزی اختراع کنن😐😦