نظرات کاربران درباره کتاب دختری در قطار

دو ترجمه دیگه از این کتاب در طاقچه هست، یک پاراگراف با سه ترجمه مختلف میگذارم تا شاید اگه کسی خواست بین کتاب ها انتخاب کنه ، کمکش کنه. . ##### . دو بار در هفته، این موقعیت بهم دست می‌ده که واسه چند لحظه، نگاهی به زندگی دیگران بندازم. آرامش بخشه وقتی غریبه‌‌ها به این خونه ‌ها نگاه می‌کنن. «جواد رحمتی» . ####### . از پنجره سرک میکشم و به خونه‌های قدیمی‌یی که برام مث نمایی از یه فیلم میمونه نگاه میکنم. من اونا رو میبینم، ولی دیگران نه! احتمالا صاحباشون‌ام اونا رو از این زاویه نمی‌بینن. یه چیزی از این منظره _ منظره آدمای غریبه توی خونه‌هاشون تسلی بخشه! «محبوبه موسوی» . ####### . سرم را به پنجره واگن تکیه داده‌ام. خانه ها مثل تصاویر یک فیلم از پیش چشمهایم می‌گذرند، من آنها را طور دیگری میبینم، حتی صاحبانشان هم آنها را از زاویه دید من نگاه نمی‌کنند. من روزی دوبار برای یک لحظه هم که شده نگاهی به زندگی دیگران می‌اندازم. چیزی آرامش بخش در تماشای زندگی امن بیگانه ها در خانه هایشان وجود دارد. «علی قانع» . ###### . البته که با یک پاراگراف نمیشه نتیجه قطعی گرفت ولی به عنوان یک نمونه خوبه. من با خوندن نمونه رایگان سه نسخه به این نتیجه رسیدم ترجمه آقای علی قانع بهتر از دو ترجمه دیگه است.

«دختری در قطار» روایتی از زندگی سه زن« راشل،مگان واناست» .داستان هربار توسط یکی از شخصیتها روایت میشود که به نوعی قضاوتهای شخصی هر یک از انها در بروز مشکلات به وجود امده است.در ۴۰ صفحه ابتدایی، رمان هیچ گونه جذابیت ویا هیجانی ندارد وتنها به اشنایی با افکار وزندگی راویان میپردازد که در ابتدا کمی گنگ به نظر میرسد .داستان فضا سازی بسیار خوبی دارد ،اما توصیفات نویسنده تقریبا زیاده از حد است وممکن است در ابتدا خواننده را بی حوصله کند اما در روند داستان، شکلی معما گونه به خود میگیرد و کشش لازم رابرای کشف معما در خواننده ایجاد میکند.راشل شخصیت اصلی داستان زنی افسرده،بیکار و الکلی ست که از همسرش جدا شده است ودرگیری اصلی اش نیز رهایی از الکل وعشق به همسر سابق اش است .زندگی هر سه زن به موازات هم روایت میشود و از میانه داستان به بعد بهم گره میخورد.در ابتدا گمان میشود که با یک رمان عشقی مواجه هستیم اما بعد معماهای زیادی در ذهن شکل میگیرد.اگر چه داستان هیجان انگیزی نیست اما کشش خوبی برای خواننده به همراه دارد.

من کلا از کتابایی ک از زبان چن تا راوی نقل میشه وتو یه نقطه بهم میرسه خوشم میاد. ترجمه اشم خوب بود ولی تکرار خیلیی کسل کننده و زیادی داشت. اینکه همش الکل مصرف میکرد حالمو داشت بهم میزد اگه بجای الکل انقد ابم میخورد برا بدنش مضر بود چ برسه ب الکل. کلا قسمت مشروب خوردنش خیلی تکرار داشت وقسمت سوار قطار شدنش وجلوی ایستگاه پیدا شدنش. بنظر من تکرار ب طرز بدی جذابیت داستانو میگیره. داستانش ماجرایی ومعماییه ولی من ب کسی توصیه نمیکنم ک بخونه داستانو هم خیلییی طولش میداد. انگار با مقاش از زیر زبون نویسنده ادامه داستانو بیرون میکشیدی

دختری در قطار یک رئالیسم جنایی ست. داستان سه راوی دارد و به پیچیده شدن زندگی سه شخصیت می پردازد. هرچند محوریت داستان بر شخصیت راشل استوار است. شخصیتی که رفتارش دور از تعادل و شخصیتش در ظاهر بی ثبات است. شخصیت های اصلی داستان تماما خاکستری و واقع بینانه خلق شده اند. سه شخصیت متفاوت داستان در اصل شباهت نهفته ای دارند که مخاطب این موضوع را در طول داستان درمیابد. داستان شیب یکنواختی دارد. هر چه از ابتدا پیش می رویم هیجان در آن ملموس تر می گردد. اما از ابتدا تا انتها خالی از هر گونه ضربه در ریتم یکنواختش طی میشود. هاوکینز هرچند رموز داستان خویش را تا قسمت پایانی آن محافظت میکند اما همچون پوآرو ذهن مخاطب را از واقعیت دور نگاه میدارد و در انتظار لحظه ای حیاتی برای ضربه ی پایانی می نشیند. همچنین میشود بدون خواندن نام نویسنده حدس زد که نویسنده یک بانو است؛ چرا که در شناخت جنس خویش بسیار قدرتمند نوشته است اما برعکس جنس مرد را خوب نمی شناسد ؛ و شاید خود او نیز بر این واقعیت واقف است که به شخصیت های مرد داستانش پر و بال نمی دهد. شخصیت های مرد داستان چه سفید چه خاکستری چه سیاه به هیچ عنوان دوست داشتنی نیستند. کاری که برای مثال جوجو مویز به خوبی از آن برمی آید . در عوض به شگردی قدرتمند شخصیت های زن داستانش را تبرئه می کند. او هر کدام از شخصیت های زن را که در طول داستان مورد قضاوت از طرف مخاطب قرار گرفته اند ، راوی قرار می دهد و او را از دوست داشته نشدن می رهاند. شاید نقطه ی قوت داستان که باعث پرمخاطب بودنش شده است آنجاست که همذات پنداری با شخصیت های زن داستان به سادگی قابل دسترسی است و الحق هم که جنس زن را خوب میشناسد. بخوانید که پر از آموختنی است داستانی که شما را از قضاوت انسان ها باز می دارد.

چیزی که اصلا انتظار نداشتم در هیچ کجا ببینم لحن بی ادبانه و طلبکارنه مترجم و ناشران (مخصوصا کوله پشنی ها) هست که با حالتی مثل تهدید به نظرات کاربران جواب میدن .گوشزد کردن اشکال ترجمه یا مقایسه کردن ناشر ها با هم از طرف مخاطبان شما ،مطمئنا برای پیشبرد و بهبود کار شماست .این لحن نوشتار و برخورد با مخاطبین قطعا شما را تبدیل به نشری غیرحرفه ای و طلبکار نشون میده . من از نشر کوله پشتی کتابی نخواهم خرید نه چاپی و نه الکترونیکی .اگر بقیه دوستان هم همین تصمیم رو بگیرن مطمئنا بازنده این ماجرا خود ناشر خواهد بود

خوب بود. پایانی غیر منتظره و البته شروعی کسل کننده. انگار اینجور نوشتن این روزها "سبک" شده. فیلمش هم خوب ساخته شده اما مثل همیشه, کتاب بهتره. من این روش داستانگویی که از زبان شخصیتهای مختلف قصه پیش میره رو دوست دارم. کتابهای اول شخص, بجز در مواردی خاص, همیشه قهرمان و آدم خوب داستان که تا آخرش قرار زنده بمونه, راوی داستانه. وقتی هم راوی سوم شخص میشه همیشه برام سواله که راوی چطور از تمامی احساسات ناشناخته قهرمانهای قصه باخبر شده. اما توی این سبک نوشتن حداقل هر کی قصه خودش رو میگه و انگار تو فقط ناظر نیستی, حالا میتونی داور قصه هم باشی.

این رمان چند سال پیش خیلی سروصدا کرد و پرفروش هم بود من هم فیلم شو دیدم و هم کتابو خوندم و کتاب رو بیشتر دوست داشتم با اینکه توی فیلم خب سانسور نبود و بهتر میشد روند رو دنبال کرد ک چی شد و چی نشد ولی من قلم نویسنده و داستان پردازی رو بیشتر پسندیدم و توصیه میکنم کتاب رو بخونید و اگر دوست داشتید فیلم هم ببینید

بعد از مدت ها کتابی خوندم که همون اول انتهای داستان رو نتونستم حدس بزنم عالی

قشنگ بود دوسش داشتم . سورپرایز خوبی داشت اصلا نتونستم حدسش بزنم. سبکش هم عالی بود

من قبل ا زخوندن کتاب فیلمش رو دیده بودم و اسرار شخصیتها برام رو شده بود. ولی برای کسی که اول میخواد کتاب رو بخونه بنظرم داستان جذاب و تا حدی پایان غافلگیر کننده داشته باشه.

انتظارم خیلی بیشتر بود هم به خاطر پر فروش بودنش هم کامنتهای تعریفش توی اینجا و اونجا. از نظر من متوسط رو به بالا بود . ترجمه هم متوسط رو به پایین. در کل قشنگ بود و به مرور که داستان جلوتر میرفت کشش داستان هم بهتر میشد. موضوعات رو خوب باز میکرد و معما و پازل ازشون میساخت و روشون کار میکرد ولی خیلی بد و عجولانه میبستشون. ممکنه هیچ ربطی نداشته باشن ولی خب هر جا این کتاب رو دیدم حرف از کتاب دخترگمشده هم بود یا برعکس. دلیلش رو نمیدونم ولی خب حالا چون همه این دو تا رو در کنار هم قرار میدن منم به عنوان مقایسه میتونم بگم دختر گمشده رو بیشتر دوست داشتم.

همین الان کتاب رو تموم کردم.ترجمه خیلی خوب بود.و داستان کتاب ادم رو دنبال خودش میکوشونه،مخصوصا اواخر کتاب.اما به نظرم میتونست پایان بهتری داشته باشه

توی طاقچه سه تا ترجمه از این کتاب هست. به نظرتون کدومش بهتره؟ ممنون میشم جواب بدید

ترجمه خوبی داره . بعد از مطالعه تقریبا یک سوم کتاب ،داستان جذاب میشه .داستانش اجتماعی،عشقی،جناییه. نکته قابل توجه اینست که موقع مطالعه کتاب باید به سرفصل هر بخش دقت کرد که آن فصل از کتاب ، توسط کدامیک از شخصیتهای داستان گفته میشود. در کل ، ارزش وقت گذاشتن و مطالعه کردن رو داره.

دوستان این ترجمه بهتره یا ترجمه خانم محبوبه موسوی؟؟؟؟

کلا کتابیکه اولش خیلی جذاب نیست ولی از صفحات چهل به بعد خیلی جذاب و روان میشه و سرنخهای داستان از صفحات چهل به بعد دستگیر ادم میشه در مجموعه هم کتابش خوب و جذاب بود و ترجمه عالی قانع هم مزید برعلت ادامه دادن کتاب شد الان هم که از هفته بعد فیلمش اکران میشه.

بیشتر از اینکه رمانی معمایی جنایی باشه رمانی معمایی روانشناسانه س.درواقع دغدغه ها و مشکلات سه خانوم رو در فضایی معمایی بیان می کنه و بیشتر حجم کتاب حول این موضوع می چرخه ۴ ستاره رو به خاطر پایان دور از انتظارش بهش میدم

گرچه کتاب جنایی و خیلی خفنی نبود ولی هرچقدر به پایان کتاب نزدیک می‌شدی کنجکاویت برای فهمیدن اینکه قاتل کیه بیشتر می‌شد. کتاب می‌تونست خیلی بهتر باشه اگه انقدر با اتفاقات تکراری کشش نمی‌داد مثل مدام مشروب خوردن ریچل. درسته می‌خواست نشون بده ریچل الکلیه ولی واقعا خواننده با چندبار گفتنم می‌فهمید نه اینکه توی هر صفحه همش به این قضیه اشاره کنه. و جالبی داستان این بود که تهش همه باختن. ریچل، مگان، آنا، تام و اسکات. این قصه هیچ برنده‌ای نداشت.

این کتاب یک کتاب معمایی جنایی هست، اما به نظرم باید با دید روانشناسانه شخصیتها رو دنبال کنی چون در اصل به درون شخصیتها و افکار اونها حین داستان می پردازه. روایت جالبی داره چون از زبان چند راوی بیان میشه ولی خُب همین که چند راوی داره باعث میشه تا داستان کش دار بشه و یه جاهایی هم خسته کننده ولی در کل رضایت بخش بود.

شیوه ی روایت داستان جالب بود اینکه داستان از زبان چند شخصیت روایت شده بود و اطلاعات رو قطره چکانی به مخاطب تزریق میکرد مخاطب رو کنجکاو و مشتاق نگه میداشت و توصیفات و جزئیات داستان خواننده رو کاملا درگیر فضای داستان میکرد و احساسات زنانه رو به خوبی نشون داده بود