نظرات کاربران درباره کتاب معلم پیانو

جالب نبود... پیشنهاد میکنم وقتتون رو هدر ندید

این کتاب بسیار ناخوشایند بود، یعنی سعی کردم از یک کلمه ی مناسب برای توصیفش استفاده بکنم که به طرفدارای خانم یثربی بر نخوره! نثر بسیار ضعیف، دیالوگ های تکراری و مصنوعی ، توضیحاتی که انگار برای مخاطب کودک نوشته شدن و در نهایت یک داستانِ بی سر و ته که انگار قرار بوده خیلی هیجان انگیز و روانشناسانه باشه که به نظر م در حد یک طرح اولیه ی سردرگم مونده.. از نویسنده ی پستچی چنین توقعی نداشتم

حیف وقتی که براش گذاشتم و حیف که نسخه چاپیشو خریدم فکر نمیکردم اینقدربی محتوا باشه بنظرم نویسنده با این مدل نوشتن و این داستان فراتر از توهم خواننده رو به سخره گرفته😵

به نظر من کتاب فوق العاده ضعیف و شتابزده ای بود. از نظر توصیف جزئیات و پرداختن به محیط یکی از ضعیفترین کتابهایی بود که تا حالا خوندم. کتاب از نظر تخیل و خلاقیت هم در سطح پایینی بود. همه کسانی که رشته روانشناسی خوندن ( من جمله خود خانم یثربی) با مفاهیمی مثل تروما، حافظه تجزیه ای، تله پاتی و به خصوص اگر دوره های ویژه ای هم دیده باشن، با نحوه هیبنونیزم آشنایی کامل دارن. پس خانم یثربی با استفاده از این مفاهیم و استفاده از مکالمه هایی که ممکنه در طول روز بین ایشون و دخترشون رخ میده، و کمی فضا سازی ناقص و غیر حرفه ای این داستان رو سرهم کرده باشن. البته این داستان می تونست به یکی از داستان های به یاد ماندنی و جذاب ایرانی تبدیل بشه، فقط و اگر فقط نویسنده برای اون زمان و انرژی بیشتری صرف می کرد. در نهایت می تونم بگم که این کار به نسبت بقیه کارهای خانم یثربی، کار ضعیفی بود. ولی من به احترام آثار قبلیشون و تجربه ارزندشون، باز هم آثار ایشون رو دنبال خواهم کرد.

نمیدونم واقعا چطور بعضی ازین کتاب تعریف کردن.خیلی مزخرف و شعار گونه است.کدوم مادر و فرزندی اینطور با هم حرف میزنن

نمی دونم چراخوندمش شاید بااطمینان به اسم نویسنده اما واقعا داستان چیزی برای گفتن نداشت...من توی همین طاقچه از نویسنده های گمنام داستان های جذابتر با تصویرسازی های زیباتری خوندم

چرته

به شدت کتابه ضعیفی بود

نظرات همه محترم و باز این یکی دیگر از آثار متفاوت خانم یثربی بود از این که وقتم رو صرف خواندن این اثر کردم خوش حالم یادمون باشه هر کتابی یه مطلبی داره و هیچ کتابی نمیتونه بد باشه

این بهترین کتابی بود که تا بحال خونده بودم.خیلی داستان قشنگیه.عالییههههه.جزیاتش هم کامله.حتما بخونین.کاملا هم داستان مفهمومه من همه ی داستانو فهمیدم.😍😍😍😇😇😇😇👍👍👍👍❤❤❤این کتاب سلیقه ای هست خیلی ها دوست دارن یا ندارن اما من چشم از روش بر نداشتم ۲ روزه ۲۰۸ صفرو تموم کردم😛

نسخه چاپی کتاب رو خوندم. موضوع جالبی بود ولی زیاده از حد دور از واقعیت بود. چطور ممکنه یه نفر موضوع به این بزرگی رو فراموش کنه؟ اونم خودش بدون کمک یه روانشناس و اینکه چطور این ارتباط بسیار نزدیک بوجود اومده. به طور کل روایت داستان نقط گنگ زیادی داشت.

مثل همیشه عالی.نمیدونم چرا کتابهای خانم یثربی رو از لحظه شروع تا انتها باید یک نفس بخونم.نمیتونم بذارم کنار همش هیجان دارم بدونم چی میشه.خیلی راحت مینویسن و خیلی ایده های جالبی دارن.خیلی خلاقن

فوق العاده بود ... واقعا ارزش خواندنش رو داره کاش فیلمی از این رمان ساخته بشه

چه سوژه ی خوبی. چه خط طرح عالی. خلاقیت در سوژه ی داستان بسیار جذابه. مضمون و درون مایه عالیه. وقتی دیدم نام نویسنده چیستا یثربی هست مطمئن بودم این داستان یه اتفاق جدید و خوبه. همین طور هم بود. اما متعجبم. چقدر با عجله نوشته شده بود. نیمه ی ابتدایی داستان بی هیچ کششی نوشته شده بود. نثر قوی هم نداشت. شاید تنها نقطه ی قوتش ساده نوشتنش بود. از توصیفات هنری و توضیح و تفسیر وقایع و صحنه ها هیچ خبری نبود. در بخش های طولانی ای داستان به نمایشنامه ای شبیه شده که حالات رفتاری و توصیفات صحنه ای از اون حذف شده باشه. دیالوگ ها رو نمیشه باور کرد. در سخت ترین شرایط شخصیت های داستان حرف های منطقی و فلسفی میزنن و جز یکی دو جا من بیشتر ندیدم که برای مثال کسی فریاد بزند یا گریه کند و به این حالت ها پرداخته شود. حتا داستایوفسکی هم که از لحاظ زیبایی های هنری ضعیف عمل کرده حد اقل در توصیفات بسیار به ظرایف رفتاری شخصیت ها اهمیت میده. بسیاری از اتفاقات و گره های داستان توسط شخصیت ها حل میشه و اون ها به صورت معجزه واری از تمام وقایع باخبر میشن. اگر هر کدام از اون ها مثلا شایان و پدرش انقدر راجع به شباهت ها و اتفاقات آگاهی داشتن در برخوردهای ابتدایی چرا هیچ عکس العملی نشون نمیدن؟ حد اقل باید رفتار اونها اینجا به سوال برای مخاطب تبدیل میشد تا در طی داستان به اونها پاسخ داده بشه. برخی سوال ها هم جواب داده نمیشد بهتر بود. مخاطب به چالش کشیده نمیشه و تنها چیزی که بسیار زیاد از مخاطب مدد گرفته میشه اینه که خودش باید به دیالوگ ها روح بده. خودش باید به حالت شخصیت ها پی ببره و شیوه ها و حالت های صحبت هاشون رو در ذهن بسازه که این دقیقا نقطه ی ضعفی برای داستانه. همون طور که گفتم خط طرح داستان خوبه و قوتش در پایلن داستان خودنمایی میکنه و اتفاقات بسیار زیبا، هیجان انگیز و جالبی رخ میده. پیشنهاد میکنماگر شروع داستان به دل شما نمینشینه تحمل کنید و تا آخر مطالعه کنید.

ضعیف و پرفروش، متناقض و متعارض. عجیبا غریبا.

اصلا جالب نبود ،واقعا بد ،از اول تا آخر 😬😬😬😬😬

جالب بود. ولی بپای پستچی نمیرسه

از نویسنده پستچی بعید بود همچین کتابی..

جالب نبود

باوجکد اینکه چندتا بیشتر از کتابهای خانوم یثربی رو نخوندم اما به عنوان یکی از نویسندگان محبوب من تبدیل شدن