نظرات کاربران درباره کتاب دشت بهشت

(۷-۲۹-[۱۷۲]) این کتاب هم همچون اکثر آثار جان اشتاین بک نگاهی ناتورالیستی به جهان داره، داستان به صورت خطی روایت نمیشه و هر بخش به ماجراهای یکی از خانواده هایی که در دشت بهشت زندگی می کنند اختصاص داده شده و جبر رکن مهمِ اتفاقاتیه که در لابلای داستان میوفته. در کل ماجراهاش فراز و فرود لازم رو داره و خسته کن نیست.

من همیشه عاشق قلم جان اشتاین بک بودم این کتاب هم مثل بقیه اثار عالیه

شماره 41 : مجموعه داستان هایی از سرگذشت اهالی «دشت بهشت» در کالیفرنیا این جور رمان ها علاوه بر خود داستان و جنبه سرگرمی یه جورایی جنبه تاریخی هم داره. مثلاً این کتاب در ضمن داستان هاش میتونه شما رو با فرهنگ و تاریخ و جغرافیای صد سال گذشته هم آشنا کنه... ترجمه واقعا عالی بود بعضی جاها ممکنه کلمات به کار رفته در ترجمه واسه نوجوان ها یا افرادی که کمتر کتاب میخونن سخت باشه

بسمه کتاب در نوع خودش بدیع، زیبا، روان و دوست داشتنیه. شامل ۱۲ فصل که هر کدام در عین کامل بودن با فصول دیگر در ارتباطن. نمونه دوست داشتنی از داستانک های رئال با فضای دوست داشتنی "دره سالیناس" ِ اشتاین بک. شخصیت پردازی در کنار داستان پردازی و فضاسازی های دلنشین از نقاط قوت این کتاب محسوب میشه. در وهله اول اگر اثر شرق بهشت رو مطالعه کردین باید بگم ممکنه به نظر اثری شبیه به اون به نظر برسه و شما رو خیلی ترغیب به مطالعه نکنه؛ اما صبور باشید و این اشتباه رو نکنید.

علیرغم قلم قوی نویسنده من خوشم نیومد و ادامه ندادم چون جذاب نبود و یه سری توضیحات به درد نخور

ماجراهای مختلف و از دیدگاه های مختلف درباره منطقه‌ای به اسم دشت بهشت. من حس خوبی می‌گرفتم از داستان ها چون از زندگی واقعی صحبت میکرد و متوجه میشوید حتی در دشت بهشت هم مصایب بسیار است

مجموعه چند داستان کوتاه و به هم پیوسته درباره روستای کوچکی به نام دشت بهشت است باتشکر

قشنگ‌ بود ، برداشت های متفاوتی میشه از هر داستانش کرد ولی اینکه یک داستان دنبال نمیکرد جذاب نبود به نظر من.

داستان بی سر و تهی بود. خواندنش هدر دادن وقت بود.