نظرات کاربران درباره کتاب توکیو در ۶۰ روز

این کتاب شرح سفر 60 روزه‌ی خانم گلیج به توکیوست. ایشون برای تحقیق در مورد کارآفرینی اجتماعی حدود شش هفت سال پیش، دو ماه در توکیو اقامت کردن و این کتاب که وقایع نگاری روزانه‌ی ایشونه، به دلایل زیر بدترین سفرنامه‌ایه که به عمرم خوندم. اول اینکه در نسخه پی‌دی‌افی که من از طاقچه گرفتم، علائم نگارشی به جز نقطه و علامت سوال تقریبا نایابن. در مواردی یک جمله‌ی پنج خطی حتی یک نقطه هم نداره. غلط‌های تایپی بسیار بسیار زیادن، گاهی دو سه غلط تایپی در یک صفحه وجود دارن و بعضی هاشون مثل مورد زیر فاجعه درست کردن: صفحه دویست و چهل و یک: گوه تفت داده شده با گوشت دور ظرف چیده شده بود. ان شاء الله که منظور گوجه بوده نه چیز دیگری. جدا از غلط‌های تایپی پرشمار، تعداد زیادی از جملات از نظر ویرایشی ایراد دارن، مثلاً: صفحه دویست و پنج: مخصوصاً برای فردی مثل من که به دنبال یادگیری و پیشرفت هستم و سعی می کنم در محیطی که قرار می گیرم نسبت به محیط اطرافم حساس هستم... و آخر جمله: ترسی از رویارویی با ناشناخته ها ندارم و نگرانی از آینده و تازگی نداشته باشم. خیلی از اسم ها از متن کتاب حذف شدن و جای خالیشون توی متن باقی مونده. مثلاً: فصل سی و هفتم: روز دوم جولای با --- دستیار استاد در ایستگاه --- قرار داشتم. صفحه صد و بیست و شش: متروی توکیو سه خط متفاوت دارد یکی خط متروی توکیو است و دیگری خط --- نام دارد. به علاوه بعضی از فصل ها تکراری هستن، یعنی یک اتفاق دو بار تشریح شده: مثلاً فصل بیست و یک و بیست و سه؛ و فصل چهل و پنج و چهل و شش. فارغ از این ها خانم گلیج تقریباً هیچ نکته ی جدید یا جالبی از ژاپنی ها و زندگی در ژاپن نمی گه (برای من). کتاب هیچ عکسی نداره، و توصیفات بسیار سرسری هستن. مثلاً: صفحه صد و هشتاد و نه: برنامه امروز تجربه نویی بود در نوع خود کلی غذا خوردم با آب پرتقال و آب سیب واقعاً خوشمزه بود. با این وضعیت و شرایط اصلا توصیه نمی‌کنم.

درود بر این بانوی کارآفرین و خلاق که چنین تجربه ی با ارزشی رو به نگارش درآوردند