نظرات کاربران درباره کتاب آدم ها

. به نظرم بزرگترین تفاوتِ یک کتاب خوب و یک کتاب بد این است که کتاب بد کاری میکند شما در انتها ازش سوال کنید "خب که چه؟" ساده تر بخواهم بگویم یک کتاب بد مثل شلغم است، هیچ کنشی در شما بر نمی انگیزاند، هیچ سوالی در ذهن شما نمیکارد، هیچ دیدگاه نویی به شما نمیدهد، هیچ مسئله ای را برای شما حل نمیکند، و یا اینکه هیچ حسی در شما ایجاد نمیکند. آدم ها اصلا شلغم نیست، کتابیست که در دوروزی که باهاش زندگی کردم، بارها مرا خنداند و بیشتر گریاند، همیشه هم با یک فرمول مشابه، مثل بچه ها، اول به تو یک شکلات میدهد، تو با اکراه یک گاز ازش میکنی که مبادا طعمش نارگیلی باشد و گند بزند توی انتظاراتت، بعد که میفهمی نارگیلی نیست و فندقی است، تصمیم میگیری همه اش را بخوری، سریع شکلات را از دستت کش میرود و تو میزنی زیر گریه. عجیب نیست که خود احمد غلامی جایی مینویسد "راستی چرا انقدر آدم ها بی خبر غیب میشوند." و نقطه میگذارد انتهای جمله ی سوالی اش. اصلا برای همین بود که با این رمان آشنا شدم، چون روز نقدِ کتابِ خانم مهری بهرامی، یعنی؛بیرون از گذشته میان ایوان، که نشر نیلوفر هم چاپش کرده، آقای علی فاطمی این کتاب را دست سید رضی آیت دید و گفت به نظرم هرکس میخواهد شخصیت پردازی را یاد بگیرد باید به طور جدی این کتاب را (یعنی آدم ها را) بخواند. و من خواندمش، و حالا متحیرم که چگونه نویسنده انبوهی شخصیت را ساخته که همه شان تشخص دارند و همه شان هم یکجوری تورا به چالش میکشند. شاید هم من زیادی ساده و احساساتیم. اما مسئله این است که هرگز این کتاب را به کسی قرض نخواهم داد (هرچند کلا به کسی کتاب قرض نمیدهم) چون نمیخواهم جای قطرات اشک را در پایان فصل های مختلفش تشخیص دهد. تذکر:تراجنسیتی نیستم، لطفا دست از این افکار مرد ستیزانه تان که مرد گریه نمیکند بردارید.

کتاب جذابیه، اینکه خیلی کوتاه و مختصر به زندگی ده ها آدم سرک میکشی و اینکه زندگی هر آدم هرچقدر هم که بی عرضه و ساده و بدرد نخور و فوق العاده معمولی باشه، جالبه و تاثیرگذاره، اینکه چطور تو خانواده و همسایه و جامعه نقد میشیم و دیده میشیم. پیشنهادم اینه که حتما این کتاب رو بخونید.

به نظرم برای اونایی که دنبال شخصیت‌پردازی متفاوت در داستان هستن جذابه. داستانها متنوع هستن و از آدمهای جورواجور که دورو برمون هست، داستانک کوتاهی را روایت کرده

من که کتابو دوست داشتم.من نسخه ی چاپی شو خوندم و مطمئنا لذت خوندن کتاب چاپی و ورق زدنش خیلی جذاب تره! نویسنده خیلی خوب تونسته بود خواننده رو با خودش همراه کنه و اون رو به زندگی آدم‌های مختلف ببره. یه جورایی مثل قصه ی آدم های گذرایی که تو زندگی مون میان و میرن...

عالی. هم روان. هم داستان های کوتاه . هم جذاب دوسش داشتم

بعضی از داستان ها خیلی جذابن و آدم رو به فکر فرو میبرن

کتاب عالی و داستان هایی زمینی..و خودمونی.و کاربردی

من آخر نتونستم تصمیم بگیرم که این کتاب رو دوست دارم یا نه! داستان اولش به نظرم بهترین داستانش بود و همین خودش ضدحال بود :(

بسیار کتاب جالب و هیجان انگیزی است. داستان هایش در حد سه صفحه است و در همین اندازه هم در صفحه آخر شما را غافل گیر میکند.

من این کتاب رو به صفحه ۱۰۰ نرسیده دیگه ادامه نمیدم به دو دلیل یک توهین به شعور خواننده : راوی این کتاب در زمان جنگ است و فکر میکنم اوایل دهه شصت و یکی از شخصیت ها یا همون آدم ها نصاب ماهواره هست! اصلا مگه اون دوره ماهواره بوده؟ ویدئو هم به زور بوده… دو نوشتن این دیالوگ از زبان راوی نه شخصیت ها : دخترها زودتر از پسرها خر میشوند!!! سال ها بود رمان ایرانی نخونده بودم و خوشحالم که وقتم رو برای نوشته های بی محتوی هدر ندادم… کسی که کتاب های خوب خونده باشه متوجه میشه…

یکی از معدود کتاب هایی که واقعا" دوست داشتم و از خواندنش لذت بردم. قلم زیبا و روان نویسنده همراه با موضوعات جذاب تبدیل شده به یک کتاب فوق العاده

من خواندن داستان کوتاه رو همیشه ترجیح میدم و اینکه این کتاب بشدت داستانهای کوتاه و کاملی داره که من لذت بردم از خواندن این کتاب هر چند که بیشتر داستان ها تلخ تموم میشد .خواندن این کتاب را به کسانی که داستان کوتاه و حول زندگی و روزمرگی رو ترجیح مید ن پیشنهاد میدم

خیلی قشنگ شخصیت پردازی کرده. جذابیت هر شخصیت آنقدر بالاست که دوست نداری قصه‌اش تمام بشود

تا به حال داستان کوتاه ایرانی نخوانده بودم. جالب بود . تمام داستان ها پایان تلخی داشت . داستان محسن پا برهنه خیلی خوب بود . با خواندن داستان های مربوط به جبهه و سربازی یاد آهنگ هزاران شهید بی گناه نوجوان همای پرواز افتادم .

اگه یه مجموعه داستان خوب و کوتاه میخوایین توصیه میکنم حتما بخونید هرچند بعد خوندن نصف کتاب تقریبا یکم حالت یکنواخت و قابل حدس میشه اکثر داستان ها اما همچنان خوبه و ارزش خوندن داره.

بسیار جالب واموزنده وقشنگ بود وتشکر وقدردان شما بزرگواران میباشم خط ۱۱ صفحه ۲۷۷ به جای کلمه راحت نوشته راست اشتباه چاپی داشت

شخصیت پردازی این کتاب فوق العاده است. در عین کوتاهی و روانی متن تیپ‌های مختلف را معرفی میکند‌

ساده ترین و درعین حال جالب ترین کتابیه ک من تا ب امروز خوندم ...

خیلی کتاب جذاب وقشنگیه

من نسخه چاپی این کتاب رو چند سال پیش به توصیه استاد طراحی خوندم ، از روی یکی از داستان هاش باید شخصیت داستان رو تصویرسازی میکردم ، هم کتاب خوبی بود هم تجربه تصویرسازی بسیار خوبی ، هر داستان به نوعی در انتها غافلگیرتون میکنه

روایت های کوتاه از افراد مختلف.من لذت بردم.

کتابی جذاب ، روان

کتاب به زندگی آدم‌هایی می‌پردازد که ما همه روزه در اطراف خودمان این افراد را می‌بینیم ولی واقعیت زندگی آنها را نمی دانیم. بعضی از داستانها جا برای پردازش و حتی تبدیل به رمان شدن داشت...

نصف کتابو خوندم کاراکتر سازی های زیاد و رئالش خوبه ولی چند خط آخر بعضی داستانا یهو الکی ناراحت کننده میشه

همین الان خریدمش، اولین داستانش «سلطان» عالی بود 👌

نثر کتاب آنقدرها هم پخته نیست؛ اما از کشش کافی برای همراه کردن خواننده برخورداره.

عااااالی بود. تحتِ تأثیرِ سبک،موضوع و خلاقیتِ نویسنده قرار گرفتم. این کتاب برام مصداقِ این ضرب المثله :کم گوی و گزیده گوی چون دُر.

مجموعه خوبی است

این چه وضعشه؟ ۱۰۰تا داستان؛یدونش پایان خوش نداره همشون غمگین و ...ناله تو۸۰درصدشونم یا خود شخصیت میمیره یا یکی از آشناهاش

فقط باید بگم که این کتاب دوس داشتنیه. و تنها بدیش اینه که وسطاش که میرسی استرس تموم شدنش آزارت میده.مثل الان که نمیدونم چی بخونم که عین این کتاب حالمو خوب کنه.

یکی از بهترین مجموعه داستانهای کوتاه که برای هر مدل مخاطبی حرف و داستانی برای گفتن داره

داستانها پرکشش هستند و قلم نویسنده بسیار روان است.