نظرات کاربران درباره کتاب ۱۹۸۴

من مدت ها پیش این کتا رو خونده بودم و حند وقت پیش جایی پرسیدن که چه کتابی رو درست داری مجدد بخونی و این کتاب مدت ها بود که نوی ذهنم وول میخورد برای همین دوباره شروعش کردم و خوندم ، سن و شرایط زندگی خیلی در درک ما از کتاب و نوشته ها تاثیر میگذاره و میتونم به جرات بگم دریافت های من از این کتاب و شخصیت وینستون خیلی متفاوت از قبل بود و خیلی خوشحالم دوباره این کتاب رو خوندم و کاش زمان داشتم و خیلی از کتاب ها رو تری ابن سن و با دیدگاه امروزم میخوندم

داستانی تراژدیک و سیاه از یک حکومت دیکتاتور مطلق که روشی بسیار پیچیده و قوی را برای حکومت ابدی خود بر مردم ابداع کرده است. در جایی از کتاب و از زبان یکی از متفکران این حکومت شنیده میشود: ما مانند دیکتاتوران قرون وسطا نمیگوییم که تو نباید...، یا مانند حکومت های کمونیست نمیگوییم که تو باید...، ما میگوییم تو هستی...! دلیل بقای این حکومت هم همین است. چرا که ما فکر تو را خالی کرده و هر آنچه میخواهیم درون آن پر میکنیم و جهان بیرون هیچ چیز بیشتر از فکر و خرد و احساس انسان نیست. در اواخر خواندن این کتاب، انسان به شدت درمورد اهمیت آزادی فکر و اندیشه تامل میکند. واقعا چه اتفاقی میافتد اگر انسان حتی نتواند درون ذهن و کاسه سر خود آزاد باشد و دقیقا جوری فکر کند که از او خواسته میشود. آیا این امکان وجود دارد که مانند داستان این آزادی هم از انسان گرفته شود؟ این کتاب روایتگر داستانی است که میتواند دید انسان را به مقوله قدرت، زیر سلطه رفتن و آزادی تا حد زیادی دقیق تر کند. پس خواندن آن را به تمام کسانی که به این مقوله ها علاقه دارند، توصیه میکنم.

بسمه یه دورانی، کتابای با محتوای جوامع کمونیستی برام خیلی جالب بود. حتی دو تا کتاب معاصر بود با همین محتوا که توی اولویتام بود که به دلایلی از جمله خیال خوش و تنبلی نخوندم. وقتی داشتم این کتاب رو میخوندم، خیلی خیلی اتفاقی داشتم میگشتم بین کتابا که به یه کتاب با همین محتوا برخوردم؛ خاطرات یه خانومی که از کره شمالی فرار کرده بودن و الخ. رفتم قسمت بریده هاشو ببینم‌ چجوریه ( خب معمولا میشه محتوای کتاب و سیر اصلی کتابو توی این بریده کتابا متوجه شد؛ حدودی). یکی از بریده های اصلیش که معلوم بود اصلا کتاب داره دور همین یه تیکه میگرده ( چون معلوم بود تمام افتخار کتاب همین تیکس :)). مثل هرکتابی که یه بریده افتخاری داره). چقدر برام آشنا و ساده و فهم شده بود همون تیکه. یعنی میخوام بگم ۱۹۸۴ مثل یه رفرنس / مرجع میمونه. درسی که از کتاب گرفتم: بگردیم توی هر ژانر کتابی، اول مرجع ها رو بخونیم. پیشنهاد میکنم :)

این کتاب ر زندگی می کنیم ، با دقت بخونید ‌..

فوق العاده اس ، این کتاب چشمهاتون رو باز میکنه و تازه میفهمید پشت پرده حکومت ها چی میگذره و دلیل خیلی از سیاستها و رفتارهاشون چیه، یه جور بیداری ناراحت کننده در پی داره

من عاااااشق این کتاب شدم، دارم میخونمش، هنوز تموم نشده، نسخه ی چاپی ش هم هست ترجمه خانم بهناز پیاده! تو توضیحات کتاب نوشته حداقل چندتا مصداق برای زندگی امروزی پیدا میکنید که از نظر من کل کتاب مصداق زندگی ماست با کمی اغراق! در حین داستان نکته های خوبی رو به ادم نشون میده و خیلی ذهن رو در مورد مسایل سیاسی باز میکنه. توصیه که نه؛ خواااهش میکنم بخونیدش:)

کتابی که هر ایرانی باید بخواند. «یکی از روزهای بسیار سرد ماه آوریل بود و ساعت‌ها برای اعلام ساعت، سیزده بار نواختند.» این سطر اول رمان ۱۹۸۴ است، رمانی که ۶۰ سال از زمان انتشارش می‌گذرد و به 65 زبان ترجمه شده است. از اواسط کتاب، دلیل محبوبیت شدید کتاب را متوجه شدم، چرا که نوشتار؛ کاملاً قابل لمس با زندگی روزمره‌مان است. شخصیت اصلی داستان، "وینستون اسمیت" است که عضو عادی حزب می‌باشد. برادر بزرگ، رهبر این جامعه است؛ به مانند چشمی که همه‌چیز را تحت نظارت عمیق خود دارد و هیچکس نمیتواند آن را گول زند. داستان درباره لندن قدیم که یک سیستم بسته کنترلش میکند و شما هرکاری انجام میدهید تحت کنترل هستید . حتی بچه ها هم جاسوس این سیستم هستند.... اگر قلعه حیوانات رو دوست داشتید این کتاب رو بیشتر دوست خواهید داشت...

ترس! آدم به فکر فرو میره! گاهی با پیدا کردن مصادیق میفهمه چگونه ولی نمیفهمه چرا!!؟؟

داستانش یه مدل خاصیه ،من نسبتا دوسش داشتم بیشتر بخاطر همین خاص بودنش

داستان بسیار جالبی داره و خیلی زیبا یک حکومت دیکتاتوری رو به تصویر میکشه، داستان در بعضی زمانها آنقدر جالب با جزئیات بیان میشه که گویی نویسنده کاملا در چنین سیستمی دارای سمت بالایی بوده و یک آگاهی کامل سیاسی و اجتماعی خاصی رو به خواننده اهدا میکنه. حتما این کتاب رو بخونید.

دقیقا دنیای ماهم داره شبیه ۱۹۸۴میشه کافیه ی نگاهی به اطرافتون بندازید همش تحت کنترلیم

من این کتاب رو خوندم این کتاب در مورد دیکتاتوری و راه هایی هست که مردم رو در چنبره ی خودش نگه میدارد در این کتاب اشکارا توضیح میدهد که چطور مردم برای یک رفتار جزیی خود کنترل میشوند و باید توضیح بدهند؛ ترس و لرزی که همیشه همراه ادم خواهد بود در این کتاب قشنگ به تصویر کشیده شده اس

کتابی بسیار جالب . خصوصیت مشترک همه حکومتهای دیکتاتوری

خوب کتاب بی نقصی هست. ولی اعصابم رو بهم ریخت به شدت بر روانم اثر گذاشت خودم رو جای شخص اول داستان حس میکردم و با او گریه کردم.

با خوندن این کتاب هم میترسی، هم به فکر فرو میری، هم از خیلی چیزها متنفر و بیش از هر چیز از افراط و تفریط منزجر میشوی... تشکیلات خیالی این داستان بی شباهت به دنیایی که در آن زندگی میکنیم نیست؛ بستن دریچه‌های اندیشه آدمی، خلق آدمهایی که بدون فکر دنباله رو عده میشوند و کم کم این که واقعا قلبمان چه میخواهد را فراموش میکنیم و تحت سیطره قدرتها باور میکنیم؛" آزادی، بردگی‌ست."

ترجمه بدی نبود، اما مشکل ویراستاری خیلی تو ذوق میزد. این کتاب پیشگویی جورج اورول از اینده هست. بخش دوم فصل نه، که از مفاد کتاب گلداشتاین صحبت میشه فوق العاده حوصله سر بر هست. اگر بخوام این کتاب رو با قلعه حیوانات مقایسه کنم، قلعه حیوانات قابلیت تعمیم بیشتری داشت. تقریبا میشد تمثیل تمام حکومتهای استبدادی رو توی کتاب قلعه حیوانات دید. اما این کتاب بیشتر حول کمونیسم شوروی میچرخید. به طور کلی، من قلعه حیوانات رو بیشتر دوست داشتم.

من با این رمان تقریبا کتابخوانی رو شروع کردم؛ و واقعا منو به سمت و سوی کتابخوانی جذب کرد. با خواندنش میتونید شباهت‌های زیادی بین دنیای کتاب و واقعیتی که توش زندگی میکنید پیدا کنید. پایان کتاب هم معقولانه و جذاب بود. خواندن کتابو بهتون توصیه میکنم.🌱

ج.اورول در این کتاب تجربه کم نظیری را به مخاطب خود تقدیم میکند گرچه کمی غیر منتظره است ولی حقیقی است این کتاب علاوه بر تمام دروسی درباره انسانیت و آزادی به شما میدهد به شما اهمیت جامعه سالم را یادآوری میکند بی نقص و روان.

مزرعه حیوانات رو خیلی دوست داشتم ولی این کتاب اصلا خوب نبود. کسل کننده و بدون هیچگونه کشش و جذابیت. ترجمه خوب و روان هست.

فردی که به ایدئولوژی یک نظام توتالیتر یا تنامیت خواه نمیخواهد تن بدهد ولی انقدر شکنجه می شود که ناخودأگاه در پایان داستان میگوید عاشق برادر بزرگ شده است.. رمانی است به غایت خواندنی