نظرات کاربران درباره کتاب بلوتوث (داستانی کوچک برای کودکان سرطانی)

خیلی زیبا بود 💛

عالی بود به جرأت میتونم بگم بهترین رمانی بود که خوندم... واقعاً دم نویسندش گرم...

قشنگ بود ارزش خوندن داره

داستان فوقالعاده قشنگی بود❤👌 واقعا ارزش وقت گذاشتن رو داره😊

موضوع کلی داستان خیلی خوب بود و به نظرم تلنگری که احتمالا هدف نویسنده بوده برای خواننده ها به وجود اومد ولی بازهم میشد از ایده ی پخته تری استفاده کرد.

عالیه

خوبه

کتاب تاثیر گذازی بود...

خیلی قشنگ بود کوتاه و مختصر😍

یک داستان با پایان خوش ... کاش در واقعیتم همین بود .

از خوندش لذت بردم،به بقیه هم پیشنهاد میکنم بخوننش،کاش هممون مثله ماهان باشیم

مضمون قشنگه ولی خب داستان خیلی معمولیه و خیلی حرفه ای نیست ینی لازم نیست نویسنده باشی تا اینو بنویسی، هر کسی میتونه این‌طوری بنویسه

زیبایی شگفت اوری که این کتاب داشت رو تو کمتر کتابی دیدم🌹🌹🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷🌷

عالی بود حرف نداشت👌👌😶👌

عالی بود👍👌

موضوعش جالبه...

قشنگ بود کاش کاش....

داستان نسبتا خوبی بود اما کمی به نظر مصنوعی میاد. اینکه یه نفر بتونه بچه های دیگران رو مثل بچه خودش بدونه به نظرم طبیعی نیست و سخته باورش که در یه نگاه بچه دیگران رو به اندازه بچه خودت دوست داشته باشی. به علاوه نثر نویسنده چندان مناسب نیست و داستان پردازی بسیار ضعیف بوده. شخصیت پردازی ها و حتی عنوان داستان هم کمی بی ارتباط است. بلوتوث نمی تونه اصل داستان رو معرفی کنه چرا که بخش اثرگذار داستان رفتار پدر ماهور بود نه بلوتوثی که باعث جذب حمایت از مردم شد. اما از اینکه نویسنده برای چنین موضوعی وقت گذاشتن جای تشکر داره. به امید موفقیتشون.

واقعا خوب بود من همیشه تو ذهنم این بود اگر کمکی هست به بچه های بی سرپرست بشه تا شاید بتونن آینده ایرانو بسازن ولی الان فهمیدم همون بچه های سرطانی هم اگه خوب بشن و میشن میتونن چه بسا بیشتر و کارآمدتر

عالیی بد خیلی عالی بود ممنون