نظرات کاربران درباره کتاب ماهنامه خیمه ـ شماره ۱۵۹ ـ مهرماه ۱۴۰۲

اول باید به جناب زائری و سایر دست اندرکار های ماهنامه خسته نباشید بگویم. در این قسمت از ماهنامه خیمه سخنی در باب بسته شدن و تعطیل شدن بسیاری از مساجد گفته شد که در اون دلایلی عنوان شد و نتایجی گرفته شد که جالب و تفکر برانگیز بود. مساله اما به نظر بنده فراتر از این هاست که در ماهنامه گفته شده. مساله خیلی بزرگتر است از بسته شدن مساجد. باید پرسید آیا واقعا تعطیل شدن مساجد در محلی یعنی کمرنگ شدن دین در ان مکان و شهر و محله؟اگر جواب مثبت است مقصرین احتمالی این امر چه کسانی هستند؟ لزوما در قدیم که مسجد سازی بسیاربوده(نمونه اش بودن چندین مسجد در یک راسته کوچک بازار تهران) ویا نمازگزار زیاد بوده عموم مردم دیندار بودند؟ و اگر حتی جواب مثبت است دینداری آنها در چه سطحی بوده؟ به عقیده بنده شاخص فهم و اندازه گیری دینداری مردم در هر زمان و شرایطی لزوما با این مسائل و عناوین ، شاخص دقیقی نیست و نخواهد بود. من به طور مثال بسیاری از متدینین را می شناسم (و شما هم می شناسید)که در عمرشان همه نماز های خود را درخانه میخوانند و تنها در روز هایی مثل عاشورا و غدیر سروکله شان به مسجد میفتد و غالبا هم برای گرفتن نذری است. نهایتا با عرض معذرت بخاطر طولانی بودن این نوشته، به نظرمی رسد مسجد اگر واقعا به جایگاه قدیمش مثل زمان نبی اکرم(صلی الله علیه و آله ) برگردد، و اصلاحاتی جدی در نحوه اداره و خدمت به نمازگزاران و ... اعمال شود،باز هم شاهد رونق آن هستیم.