نظرات کاربران درباره کتاب هرگز ترکم مکن

ایشی گورو سراغ شخصیت های به نسبت ناآشنا میره اما احساسات ، تصورات و توهمات همین شخصیت های غریبه رو خیلی خوب با جزئیات بیان میکنه. چیزهایی که برای اکثر آدمها غیر قابل بیانه. ( مثل جایی که راوی این داستان موقع نگاه کردن به حیاط مدرسه از منظر نگاهش دنبال قاب خالی از هر آدمی میگرده )دقیقا چیزهایی که بیان کردنش یا حتی به یاد آوردنش سخته، اما ایشی گورو اون وهم عجیب شخصیت رو که نشون دهنده ویژگی های پنهان شخصیت خیالیه که خودش خلق کرده خیلی خوب میشناسه، خیلی بهتر از خود شخصیت ها... ترکیب گفته ها و ناگفته‌های شخصیت ها باعث میشه مخاطب به برداشت عمیق‌تری از شخصیت ها نسبت به خودشون برسه... ایشی گورو نه تنها در درون شخصیت هابی که خلق می‌کنه زیست می‌کنه بلکه می‌تونه به اونها از دور نگاه کنه . هرچند که راوی همچنان اول شخص میمونه...