نظرات کاربران درباره کتاب بعضی ها هیچ وقت نمی فهمن!

آدمیزاد دو تا پا داره و دو تا اعتقاد: یکی برای وقتی که حالش روبه راهه و یکی هم برای موقعی که حالش خرابه ... 📕 بعضی ها هیچ وقت نمی فهمن

کتاب یه اثر انتقادی نسبت به پدیده های اجتماعی و رفتارهای مختلف انسانی و رفتار حکومت هاست. کتاب به نوعی در قالب طنز و کنایست. ترجمه هم خیلی خیلی روون و به زبان عامیانست که باعث میشه خیلی راحت با کتاب ارتباط برقرار کنید.. کتاب از بخش های خیلی کوتاهی تشکیل شده که هرکدوم موضوع خاصی رو مورد انتقاد قرار میدن.. کتاب کوتاه و روانیه. بعضی قسمت هاش قابل تامل و جالب و بعضی قسمت هاش کلیشه ای و عامه پسنده.

بعضیا هیچ وقت نمیفهمن و فکر میکنن خیییییلی میفهمن

تا حد زیادی تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم تنها بعضی قسمتا بود که برام جالب نبود.صاف و پوست کنده در رابطه با شرایطی که در اون زمان حکمفرما بوده و چیزایی که از زندگی آدما استنباط میکرده, نوشته. هرچند میشه به زمان حال حاضر هم تعمیمش داد . در کل از خریدنش راضی ام.

من عاشق این کتاب شدم.فوق العاده است این کتاب.فوق العاده❤❤❤

این کتاب از اون دست کتاباییه که لحن طعن آمیز و کنایه ایِ بامزه ای داره و خیلی از نقدهای اجتماعی رو با همین لحن به گوش مخاطبش میرسونه بعضی جاها انقدر پیوند ملموسی با تجربه های نویسنده پیدا میکنی که دوس داری بگی حققق حققققق🤌🏻😄 بعنوان زنگ تفریح کتاب خوبی بود

اینقدر با زبان شیوا و بامزه مشکلات جامعه ای رو توضیح داده بود، که بعضی وقت ها موقع خوندن جملاتش فکر میکردم که چقدر درست داره وضعیت الان زندگی ما رو توصیف میکنه! تصویر کتاب و اسم کتاب باعث میشه خیلی ها فکر کنن کتاب برای بچه هاست و کتاب های دیگه این نویسنده هم تصویر های بامزه ای دارن و من واقعا شیفته شیوایی کلماتش شدم🌺

سلام . عالی بود 🤞🏻🌷 توصیف حسی که با مطالعه این کتاب تجربه کردم کمی دشواره.«...شده تا حالا به مدت طولانی در جایی زندگی کنی و معتقد باشی اون مکان رو به خوبی میشناسی و از اونجا جایی نیست که ندیده باشی.؟! اما بعد به صورت اتفاقی با ناشناخته های نزدیکی که سالها در کنارت بودن مواجه میشی ...» حس شما بعد از مطالعه این کتاب تقریبا همینه ..با احساس های ناشناخته و یا فراموش شدتون روبه رو میشید ...در جاهای مختلف ذهنتون با ایده ها ، حس ها ، رنج ها و غیره و غیره برخورد میکنید ...همه حس ها رو تجربه می‌کنید .خوشحالی ، ناراحتی ، احساس ساده بودن ، احساس ظالم بودن ، حس یه انسان احمق ، یه انسان عاقل ، عصبانیت. ترجمه بسیار روانی داشت .برای یک خط از آن میتوان بیشمار سطر نوشت . چون کتابی بسیار مفهومی و تامل برانگیز است. بعضی جاها از دست نویسنده حرص میخوردم و بعضی جاها تحسینشون میکردم ( درسته در حدی نیستم که بخوام توخولسکی رو تحسین کنم ولی جمله بهتری که بتونه منظورم رو برسونه پیدا نکردم .) ......سپاس

ترجمه خوب روانی داره

والا

تجربه ارثی نیست،همه مجبورن تنهایی اونو کسب کنن.همه مجبورن از اول شروع بکنن.....البته هیچ کس از اول اول شروع نمی کنه،آخه تو هر آدمیزادی انواع و اقسام تجربه از قبل روی هم تلنبار شده: تجربه های دو تا بابابزرگ و چهار تا جد بزرگو هیجده تا عمو و دایی پیر و بیست و سه تا خاله و عمه و اجداد پشت در پشت..‌‌‌‌....تو همه رو با خودت یدک می کشی... سه ستاره تا صفحه ی ۸۰

خوب بود. در کل کتاب خوبیه، مثل صحبت های روزمره ما ایرانیا میمونه که ، بحث های مختلف رو پیش بکشیم بدون نتیجه گیری خاص. مطالب خوبی داشت که بیشتر، تاکید بر خوب بودن انسانها و درک جوامع بشری دیگه، بدون اینکه بتونیم با اونا صحبت بکنیم. مثل همونجاییکه گفته: با تبسم بین سربازان آلمانی و فرانسوی و ماجراهایی که پیش میاد ، انگار جنگی وجود نداشت. چونکه نوک پیکان اونا بودن و اونا فهمیدند ... بخش های دیگشم خوب بود و یه جورایی اشتراک این مطالبی که بیان شده و بیشتر به جامعه آلمانی ربط داره، برا کشور ما خیلی صدق میکنه.

آخه با چ منطقی کتاب ترجمه با زبان محاوره نوشته شده؟ بعدم اصلا سر در نیوردم فازش چیه.

خوب خوب خوب

خیلی دوسش دارم طنز منتقدانه و دلنشینی داره تا مدتها بریده های کتاب تو ذهن ادم میمونه

دلنشین نبود برای من

ترجمه قطعا میتونست روان تر باشه اما هوش نویسنده و طنز ظریفش واقعا تاثیر گزار بود

بی محتوا و تاریخ گذشته، من به سرعت هی صفحات رو رد میکردم. ارزش وقت گذاشتن نداره.

چند متن کوتاه و گاه بلند طنز که هر چه به انتهای کتاب نزدیک میشیم تلخ تر و گزنده تر میشن.

بعضی بخش هاش باحال بود