نظرات کاربران درباره کتاب دست هایت را به من بده

حق با دوستانه اطناب داشت ولی دلنشین بود عطر قهوه کیک ... احساس میکردی واقعا تو کافی شاپ هستی و از خوردن قهوه با پای سیب لذت میبری

همونطور که دوستان دیگه هم گفتن ٥٠٠ صفحه اول بسیار تکراریه و دائما رفت و آمد به کافه و اتفاقاتش تکرار میشه…. ممکنه حاوی لو رفتن داستان باشه❌❌❌❌ وقتی ماجرا رو می خونید به نظر بسیار تکراری میاد طوری که در رمان های دیگه ای این ماجراها و این شخصیتها بارها تکرار شدن…..عکس العمل عناصر رمان نسبت به اتفاقات خیلی عجیب و غیر طبیعیه طوری که در حالت عادی در مقابل فلان ماجرا فلان عکس العمل انتظار نمیره و با خودت متعجب میگی:چی شد؟…این چرا همچین کرد؟😄 ———————— نتونستم تا تهش بخونم…..به طور کلی چند اتفاق در رمان افتاده بود که بارها و بارها همون تعداد معدود اتفاق به صورتهای مختلف ذکر میشد…تکرار و تکرار…اصلا توصیه نمی کنم

داستان قشنگی بود فضای دلنشینی داشت .توصیف فضای کافه و کیک پزی هستی احساس خوبی به خواننده میده داستان متن روانی داشت بطوریکه خواننده رو مجبور میکنه یکنفس بخونه بدون لحظه ای درنگ در کل به دوستان پیشنهاد میکنم حتما این کتاب رو بخونید از خریدش پشیمان نمیشید طوریکه بعد از پایان کتاب خودتون مشغول پختن کیک میشید

یه کم زیادی اوایل داستان کش داشت که این به نظرم نقطه ضعف داستان بود ولی در کل از یه جایی به بعد خوب شد و داستان رو دوست داشتم ,مخصوصا حمایت های پسر عمویی که از برادر بهتر بود

داستان بسیار جذاب با قلمی توانا و شیوا، عاشق محیطش بودم، حتی سختی‌ها و مشکلات نیز آرامش خودشون رو داشتن و خواننده رو اذیت نمیکرد، تمام مدت خوندنش،تو بحرش بودم.

کتاب قشنگی بود،ولی تقریبا چهارصد صفحش الکی کش میداد کارای تمراری داستان پیش نمیرفت،بعد اون شکل گرفت رفت جلو ،قشنگ بود

رمان، رمان خوبیه و داستان قشنگی داره ولی خیلی کشدار و طولانیه. رمان هزار و سیصد و شصت و چهار صفحه‌ست،به نظرم نویسنده میتونست نهایتا توی نهصد صفحه تمومش کنه.

بسیار زیبا بود. متن روان و جذابی داشت. توصیفات نویسنده انقدر خوب بود که انگار منم عطر کلوچه و قهوه های هستی رو استشمام می کردم. با درد هستی منم بغض می کردم و با شادیش خوشحال می شدم. شخصیت هستی محکم و در عین حال شکننده بود و حقش بود که در آخر این همه خوشبخت بشه. نیما خیلی دوست داشتنی بود. کاش همه ما یه نیما تو زندگیمون داشتیم. نکته مهم این رمان قضاوت نکردن بود و اینکه قبل از هر پیش داوری بپرسیم. خسته نباشید میگم به نویسنده عزیز.

بسیار عالی،ملموس،زیبا،روان،جذاب.صبر،گذشت،احترام،عشق،تکیه گاه بودن،دوستی،خیانت،مجازات.....بسیار لذت بردم از خوندنش،کلی آرامش گرفتم و اینکه حتما حتما بخونید و لذت ببرید.قلم نویسنده ی عزیز مانا.

فوق‌العاده بود

اصلا رمان جذابی نیست متاسفانه

خفن بود

کتاب جذاب ولی طولانی به نظرم جذابتر میشد اگه شخصیت اصلیه مرد داستان از صفحه ۲۰۰وارد میشد و کتاب کلا۸۰۰ صفحه میداشت پانصد صفحه اول خیلی خسته کننده بود و خیلی وقت صرف موضوعات تکراریه کافه و ادمهای حاشیه ای و فلش بکهای ناگهانی شد بعد از این کتاب جذابتر و ریتمش تندتر شد

عالی بود