بریده‌هایی از کتاب ولایت فقیه

چطور است که ما در همه مسائل قائل به تخصص هستیم جز در مذهب؟؟!! به دین و مذهب که می رسد همه متخصص اند!

حتی آنان که راهش را نمیخواستند، خودش را می خواستند!

به قول آقای هاشمی‌نژاد که فرمودند «اگر این مردم به شما رأی می‌دادند آگاهی داشتند؟ حالا که به شما رأی ندادند آگاه نیستند؟!» اگر معتقدید که مردم آگاه نیستند چرا کاندیدا شدید؟ وقتی کاندیدا شدید یعنی رأی مردم را قبول دارید و معتقدیدکه می‌فهمند، ولی چون به شما رأی ندادند نمی فهمند؟!!

با این خصوصیات، رسیدن به درجه اجتهاد و فقاهت در بین نوابغ، بیست الی پنجاه سال کارسنگین علمی لازم دارد و بعضی هم که به آن درجه نمی‌رسند و در سطوح پایین‌تر باقی می‌مانند. در حوزه‌های علمیه از بین هر هزار یا دو هزار نفر طلبه فقط یک نفر فقیه بیرون می‌آید که تازه این فرد تنها بُعد فقاهت را کسب‌کرده است و حالا باید خصوصیات دیگری را اکتساب‌کند تا ما برایش بُعد ولایت را هم قائل‌شویم.

امام صادق (ع): «فَأمّا مَن کانَ مِنَ الفُقَهاءِ: صائِناً لِنَفسِهِ، حافِظاً لِدینِهِ، مُخالِفاً عَلی هَواهِ، مُطیعاً لِأمرِ مَولاهِ، فَلِلعَوامِ أن یُقَلِّدوُهُ» این راویان حدیث باید از بین فقهایی باشند که بر نفس‌های خویش مسلط‌اند، حافظ دینشان هستند، مخالف هوای نفس خود عمل می‌کنند و در برابر اوامر خداوندشان مطیع محض هستند. پس مردم می‌بایست از آنان تقلیدکنند و سؤالاتشان را از آنان بپرسند.

همان‌گونه که یک پزشک برای کسب درجه دکتری احتیاج به یادگرفتن یک سری مطالب دارد، یک فقیه هم علاوه بر ضوابط دیگری که باید دارا باشد باید در برخی ازعلوم تخصص پیداکند، از جمله در ادبیات عرب، اصول‌فقه، علم‌رجال، درایه‌الحدیث که آموختن آن‌هاکار ساده‌ای نیست. مثلاً دانستن علم رجال لازمه‌اش این است که حدود سیزده هزار راوی را که در کتب رجال تاکنون ذکر شده است حداقل به طور ضمنی بشناسدتا بایکی ازراه‌های تشخیص صحت وسقم روایات آشناشود و بتواند آنها را ازیکدیگر تفکیک‌نماید.

دردوران امامت ایشان، اگرحاضربودند، ازخودشان سؤال می‌کنیم ولی درزمان غیبت چه‌کنیم؟ یعنی آیا ما می‌توانیم مستقیماً از او سؤال‌کنیم؟ نه؛ در زمانی که او در غیبت کبراست نمی‌شود این کار را کرد. چرا؟ برای اینکه خود حضرت (عج) در توقیعش می‌فرماید: «اگر قبل از خروج سفیانی کسی ادعاکند که می‌تواند با من تماس‌بگیرد و رابطه‌داشته‌باشد حتماً دروغ‌گفته‌است وحرفش را نپذیرید.» در چنین موقعیتی باید از چه کسی دستورات را بگیریم؟ پس امت اسلامی در این هنگام چه باید بکند؟ بهترین‌کاراینست که ازخودحضرت سؤال‌کنیم که درچنین موقعیتی بایدازچه کسی دستورات راگرفت؟ هنگامی که از امام (عج) سؤال می‌کنیم، ایشان می‌فرماید: «وَ أمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَه فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاه حَدِیثِنَا» در حوادثی که برای شما واقع می‌شود و درزمانی‌که مستقیماً نمی‌توانید از ما بپرسید به راویان حدیث ما رجوع‌کنید.

قبل از بحث درباره واژه‌ها، تذکر مطلبی لازم به نظرمی‌رسد و آن اینکه مفهوم ولایت فقیه مطلب جدید و تازه‌ای نیست که بعضی‌ها نسبت به آن دستپاچه شده‌اند. اصل ولایت فقیه برای همه افراد متخصص فن و یا به تعبیر دیگر علما و مجتهدان، کاملاً محرز و قطعی است و آنچه تا به حال درباره‌اش بحث شده و می‌شود، درباره حدودو اختیارات آن است. یعنی بحث ولایت فقیه فقط پیرامون آن است که در چه حدّی باید اعمال‌شود؟

حال اگرفردی را بیابیم که بتواند، اولاً مسائل مذهبی را در بالاترین حد و مسلط‌تراز دیگران، دراختیارما بگذارد ـ که در اینجا مسئله مهم شناخت مجتهد اعلم پیش‌می‌آید ـ ثانیاً برحدود و احکام الهی تسلط داشته باشد وبتواند آن‌ها را جاری‌کند. ثالثاً زعامت سیاسی و اجتماعی را به عهده‌بگیرد وبه این ابعاد فقاهت را هم اضافه کنیم، یک والی فقیه خواهیم داشت. یعنی همان چیزی که به عنوان ولایت فقیه مطرح می‌شود. اگر این‌ها را از هم جداکنیم چه خواهدشد؟

بهترین‌کاراینست که ازخودحضرت سؤال‌کنیم که درچنین موقعیتی بایدازچه کسی دستورات راگرفت؟ هنگامی که از امام (عج) سؤال می‌کنیم، ایشان می‌فرماید: «وَ أمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَه فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاه حَدِیثِنَا» در حوادثی که برای شما واقع می‌شود و درزمانی‌که مستقیماً نمی‌توانید از ما بپرسید به راویان حدیث ما رجوع‌کنید. آنها به شما می‌گویند که حرکتتان چگونه باید باشد.