بریده‌هایی از کتاب چه قدر خوبیم ما!

همیشه می‌خواهیم ما را و فقط ما را درک کنند، حواس‌شان به ما باشد، مشکلات ما را ببینند، گرفتاری‌های ما را رفع کنند،... خب ما در عوض چه می‌کنیم؟ هیچ.

گمان نمی‌کنم هیچ جماعتی در هیچ‌جای جهان تا بدین پایه شیفتهٔ پولدار شدن باشند و تا بدین حد از پولدارها بدشان بیاید! یک رفتار متناقض تمام‌عیار.

ماها اغلب در برابر پدیدهٔ پول رفتاری کاملاً متضاد و متناقض داریم. یعنی گمان نمی‌کنم هیچ جماعتی در هیچ‌جای جهان تا بدین پایه شیفتهٔ پولدار شدن باشند و تا بدین حد از پولدارها بدشان بیاید! یک رفتار متناقض تمام‌عیار.

من گمان نمی‌کنم در هیچ مسلک و آئینی هیچ مرام و مذهبی هیچ مکتب و دینی، نق‌زدن و نق‌نق‌کردن از امور واجب شمرده شده باشد اما ما آن را اوجب واجبات می‌دانیم!

چراکه شما یک وقتی یک حرفی را می‌زنید بعد جوّ یک ملتی را اخذ می‌کند سالیان سال همان جمله را تکرار می‌کنند آن‌قدر که خودشان هم باورشان می‌شود. نکن این کار را عزیز من، نکن

باورتان بشود یا نشود ما، اغلب با یک‌جور خودکم‌بینی حال می‌کنیم. یعنی مسابقه‌ای راه می‌اندازیم که هر کسی بیش‌تر تعجب کرد و بیش‌تر توی سرِ داشته‌ها در داخل کشور زد و بیش‌تر ابراز خویشتن‌عقب‌مانده‌پنداری کرد آدم بافهم و شعورتری است!

بی‌خلاف‌کردن یک چیزی‌ست مثل گذراندن دورهٔ خدمت سربازی! اجباری و بی‌روح و کسل‌کننده.

یکی از بی‌مزه‌ترین چیزهایی که جملگی آن را همچون تکلیف شب به عهده گرفته‌ایم بامزه بودن در اظهارنظرها در کامنت یا استاتوس یا پست گذاشتن‌های‌مان در جهان اینترنتی است.

(این هم از عادات ماست که وقتی می‌خواهیم بگوییم ما می‌دانیم اصرار داریم با افزودن چاشنی تحقیر به دیگران و تکبر به خودمان، بگوییم آدم باسوادی هستیم)

ما اصولاً از کسی که قدش از ما در زمینه‌ای بلندتر باشد خوش‌مان نمی‌آید و راه‌حل را این نمی‌بینیم که تلاش کنیم و قد بکشیم بلکه می‌خواهیم طرف کوتاه شود. برای این امر هم توی سر آن فرد نمی‌زنیم بلکه پایش را اره می‌کنیم! انصافاً چه‌قدر خوبیم ما.