بریده‌هایی از کتاب بمبئی رقص الوان است

گلهای فرنگی رنگ خوبی دارد اما غالباً بویی ندارد، مردمانش نیز غیر از طبیعت و لوازم مدنیت هنوز به انسانیت نرسیده

این جنس آدمی‌زاد قابلِ چه قدر ترقیات می‌باشد

درازا سفرا که ماییم و کوتاها سفرا که ماییم چندانک می‌رویم نه منزل پدید است و نه پایان.

از ایام کهن تاکنون از راه‌های شایع خودشناسی دوری از محل سکونت بوده است و اهمیت سفر نیز در پیوندی است که میان مسافر و مبدأ و مقصد سفر حاصل می‌شود