بریده‌هایی از کتاب انجمن قتل پنجشنبه ها

اراده و اختیار رو زیادی بزرگش می‌کنن. وقتی پا به سن بذاری، خودت می‌فهمی.

گاهی دل آدم فقط با کتک زدن خنک می‌شود.

. به نظرم می‌دانیم کارمان قانونی نیست، ولی در این سن دیگر برایمان مهم نیست.

من جذب آدم‌های سرگردان می‌شوم. جری سرگردان بود؛ لحظه‌ای که دیدمش متوجه شدم. شوخی می‌کرد و باهوش بود، ولی همیشه سرگردان بود و به آشیانه نیاز داشت. من به او آشیانه دادم و او هم چیزهای بیشتری به من داد.

به نظرم مهارت خاصم این است که اغلب نادیده گرفته می‌شوم.

هر شنبه خودش را قانع می‌کند که این هفته بالاخره روی فرم می‌آید، بالاخره مانع پیشِ رویش را کنار می‌زند؛ مانعی که باعث گرفتگی عضلاتش می‌شود؛ مانعی که محض احتیاط اجازه نمی‌دهد لباس‌های جدید بخرد و قرار بگذارد. آخر چه کسی این هیکل را می‌خواهد؟ مانعی که بین او و دنیا قرار گرفته است.

در زندگی باید یاد بگیرید روزهای خوب را بشمرید. باید آن‌ها را در جیبتان بگذارید و با خودتان حملشان کنید. پس امروز را در جیبم می‌گذارم و می‌خوابم.

در زندگی باید یاد بگیرید روزهای خوب را بشمرید. باید آن‌ها را در جیبتان بگذارید و با خودتان حملشان کنید. پس امروز را در جیبم می‌گذارم و می‌خوابم.

از یک سنی که بگذرید، تقریباً می‌توانید هر کاری دلتان خواست بکنید. به‌جز پزشک و بچه‌هایتان، هیچ‌کس چیزی به شما نمی‌گوید.

ابراهیم می‌گوید: «بعضی‌ها بچه‌هاشون رو بیشتر از همسرشون دوست دارن. بعضی‌ها هم همسرشون رو بیشتر از بچه‌هاشون دوست دارن. هیچ‌وقت هم کسی اقرار نمی‌کنه.»