بریده‌هایی از کتاب پیرمرد و دریا

با خود گفت: «در هر حال باد با ما رفیقه.» سپس افزود: «گاهی. این دریای بزرگ پر از دوستان و دشمنان ماست.» و گفت: «تخت‌خواب. تخت‌خواب رفیق منه. فقط تخت‌خواب. چه چیز خوبیه تخت‌خواب.»

«شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

«حالا باید بگیری بخوابی که صبح سرحال باشی. من این چیزها رو می‌برم کافه پس می‌دم.» «پس شب به خیر. صبح بیدارت می‌کنم.» پسر گفت: «تو ساعت کوکی من هستی؟» پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

ولی آدم رو برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

«ناامیدی احمقانه است. از این گذشته، به عقیده من گناه هم هست. فکر گناه را نکن. حالا بدون گناه هم به اندازه کافی دردسر داری. از این گذشته، من از گناه سر در نمیارم و گمان نمی‌کنم بهش اعتقادی هم داشته باشم. شاید کشتن ماهی گناه بود، هر چند این کار رو برای این کردم که زنده بمونم و به کلی آدم غذا برسونم. اگه این گناهه، پس همهٔ کارها گناهه. فکر گناه رو نکن. کار از این حرف‌ها گذشته، آدم‌هایی هستن که حتی مزد می‌گیرن و گناه می‌کنن. بذار اون‌ها فکرش را بکنن. تو ماهی‌گیر به دنیا اومدی، همون‌طور که این ماهی هم ماهی به دنیا اومده. پطرس مقدس هم ماهی‌گیر بود، همون‌طور که پدر دی‌ماجوی بزرگ هم ماهی‌گیر بود.»

مرد ساده‌ای بود و از خودش نمی‌پرسید که این فروتنی را از کی آموخته است. ولی می‌دانست که فروتنی ننگ نیست و از همت بلند مرد نمی‌کاهد.

آدم رو برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

گفت: «شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

اگر آدم چیز خوبی را بر زبان بیاورد آن چیز ممکن است روی ندهد.

تو کارت را میزان کن. آن‌وقت اگر بخت یاری کرد آماده‌ای.

پیرمرد همیشه در اندیشه‌اش دریا را همچون زن می‌انگاشت، یا همچون چیزی که مهر و قهر می‌ورزد، هرگاه کار زشت یا وحشیانه‌ای از او سر می‌زند از آن‌رو است که اختیارش با خودش نیست. می‌پنداشت که ماه، دریا را هم‌چون تمام زنان تحت سلطه خود دارد.

پسر گفت: «تو ساعت کوکی من هستی؟» پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.

آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

بخت چیزیه که به هزار شکل درمیاد. کیه که اون رو بشناسه؟ ولی به هر شکلی که باشه من می‌خرم، هر چه هم بخوان می‌دم.

برای دفاع از خودم کشتمش. خوب هم کشتمش. از این گذشته، هرچیزی به نحوی چیزهای دیگه رو می‌کشه. ماهی‌گیری هم منو می‌کشه، درست همون‌طور که منو زنده نگه می‌داره.