کتاب بخت و اقبالی که در زندگی می یابیم

هیچ‌وقت نمی‌توان آینده را به‌طور کامل پیش‌بینی کرد و حتی تلاش در این زمینه بی‌معنا است. شاید این حرف ناراحت‌کننده باشد؛ اما اگر به‌درستی درموردش فکر کنیم می‌بینیم بسیار رهایی‌بخش است. بخش مهمی از زندگی‌مان مربوط به چیزهایی است که نمی‌دانیم و به‌مرور زمان معلوم می‌شود و همین‌طور مربوط به سرنوشت نامعلوممان است. تلسکوپ ذهنمان هرقدر هم دقیق باشد نمی‌تواند آینده را ببیند

بخش مهمی از زندگی‌مان مربوط به چیزهایی است که نمی‌دانیم

چقدر جهان به دردهایمان بی‌توجه و بی‌اهمیت است.

تمام‌وقت فقط به چیزهای مشکل‌دار و مشکل‌سازی که در زندگی وجود دارند فکر می‌کنیم. این موضوع به این دلیل است که شتاب‌زده در پی تأمین آینده‌ای خوب برای خودمانیم. متوجه این نیستیم که چه اتفاق‌های بدی در زندگی هستند که خوشبختانه برایمان نیفتاده‌اند یا چه‌چیزهای خوبی ممکن بوده از دست بروند، اما نرفته‌اند.

برای لذت‌بردن از اتفاق‌های آینده، باید لذت‌بردن از اتفاق‌های امروز را تمرین کنیم.

اصلاً قرار نیست ما تعیین کنیم چه‌کسی در زندگی‌اش گناهکار و چه‌کسی بی‌گناه است. اعتقاد به روز قیامت باعث می‌شود قبول کنیم فقط خدا است که خوبی‌ها و بدی‌های انسان‌ها را می‌فهمد و می‌داند.

لذت‌های کوچک همان لذت‌های بزرگ‌اند، ولی ما هنوز قدرشان را نمی‌دانیم.

۳۰. یوکوتا (سوئدی): این کلمه به‌معنای بیدارشدن اول صبح برای بیرون‌رفتن از خانه و شنیدن آواز پرندگان است. این کلمه نشان می‌دهد زمانی مردم در جامعه چه‌کارهای خوب و شادی‌آوری می‌کرده‌اند؛ ولی ما امروز این کارها را کنار گذاشته‌ایم.

این نشانهٔ تکبر ما است که قبول نمی‌کنیم تماشای آسمان صاف و آبی حالمان را خوب می‌کند و بهمان سرزندگی می‌بخشد. وقتی همان صحنهٔ زیبای طبیعت را نقاشی می‌کنند و در موزه می‌گذارند، به‌به و چهچه می‌کنیم؛ ولی وقتی در واقعیت آن را می‌بینیم، به آن بی‌توجهی می‌کنیم.

شاید برخی از اخباری که منتشر می‌شوند با هدف ایجاد آگاهی در انسان‌ها باشند، ولی هدف اصلی کلیت این کسب‌وکار این است که همیشه ما را در هراس نگه دارد تا دست از خواندن و تماشای خبر برنداریم.