بریده‌هایی از کتاب سفرهای گالیور

هرگاه بزرگ‌ترین خدماتی را که به شاهان می‌کنیم با یک بار امتناع از برآوردنِ علایقشان در ترازو بگذاریم، می‌بینیم که هیچ وزنی ندارند.

شما آشکارا ثابت کردید که نادانی، تنبلی و شرارت ویژگی‌های خاص قانون‌گذاران‌اند. کسانی بهتر از همه قوانین را شرح می‌دهند، تفسیر می‌کنند و به کار می‌بندند که علاقه و توانایی‌شان در به بیراهه‌بردن و سردرگم کردن قوانین و اجتناب از آن‌هاست. در جامعهٔ شما طرح مؤسسه‌ای را می‌بینم که ممکن است در آغاز تحمل‌پذیر بوده باشد، اما این طرح نیمه‌پاک است و بقیه‌اش با فساد و تباهی به‌کلی محو و تیره شده. بر اساس آنچه گفته‌اید نزد شما برای به‌دست‌آوردن مناصب، گویا نیاز به هیچ کمالی نیست و حتی لازم نیست مردان بر اساس تقوایشان لقب اشرافی بگیرند، کشیشان بنا بر زهد و دانششان ارتقا پیدا کنند، سربازان بابت رفتار و شجاعتشان، قاضیان به‌خاطر درستکاری‌شان، سناتورها برای عشق به میهنشان یا نمایندگان به‌خاطر درایتشان، اما شما (پادشاه در ادامه چنین گفت) که بیشتر عمر خود را در سفر گذرانده‌اید خوش دارم امیدوار باشم که تاکنون از بسیاری از رذیلت‌های کشور خود مصون مانده باشید

ملت‌های فقیر گرسنه‌اند و ملت‌های غنی مغرور؛ غرور و گرسنگی همواره با هم اختلاف دارند. به همین دلایل، شغل سربازی شریف‌تر از تمام حرفه‌های دیگر به شمار می‌آید، چون سرباز یاهویی است که اجیر شده تا با قساوت قلب هر تعداد که بتواند از همنوعان خود بکشد، کسانی را که برعکس خودش هرگز آسیبی به او نرسانده‌اند.

ازآنجاکه حرص و طمع نتیجهٔ محتوم کهن‌سالی است، این نامیرایان به مرور زمان مالک تمام کشور خواهند شد و قدرت‌های مدنی را از آن خود خواهند کرد، اما چون توان مدیریت ندارند مردم را به خاک سیاه خواهند نشاند.

سه پادشاه قسم خوردند که در طول حکومتشان حتی یک فرد لایق را به دیگران ترجیح نداده‌اند، مگر به‌اشتباه یا با خیانت وزیری که به او اعتماد کرده‌اند و اگر دوباره زنده می‌شدند چنین کاری نمی‌کردند و با استدلالی قوی نشان دادند که تخت شاهی جز با فساد حفظ نمی‌شود، چون طبع قاطع، مطمئن و سرکشی که تقوا در آدمی بنا نهاده، مانعی همیشگی برای کشورداری است.

کسانی بهتر از همه قوانین را شرح می‌دهند، تفسیر می‌کنند و به کار می‌بندند که علاقه و توانایی‌شان در به بیراهه‌بردن و سردرگم کردن قوانین و اجتناب از آن‌هاست