بریده‌هایی از کتاب اسطوره جام مقدس

هیچ پسری هرگز نمی‌تواند به مردانگی راه یابد، مگر آنکه به‌نوعی نسبت به مادرش بی‌وفایی نشان دهد. اگر نزد مادر باقی بماند و وسایل راحتی او را فراهم آورد و همدم او شود، هیچ‌گاه نمی‌تواند از عقدهٔ مادر رهایی یابد. مادر بیشتر اوقات آنچه در توان دارد انجام می‌دهد تا پسرش را نزد خود نگاه دارد. یکی از راه‌های فریبکارانه، واداشتن پسر به وفاداری به مادر است؛ حال آنکه اگر پسری خود را به‌شکل کامل در اختیار و زیرنفوذ مادر قرار دهد، مردانگی‌اش به‌سختی آسیب می‌بیند. پسر باید راه خود را در پیش گیرد و مادر را ترک کند، حتی اگر این کار ناسپاسی و خیانت به‌شمار آید.

«تا به نیروهای درونی نیاز نباشد، انسان از توانایی‌های خود بی‌خبر است.»

ابله درون همان کودک درون و زنانگی مقدس است که ارزش‌های آن در نظام سلطه‌گرانهٔ پدرسالار جایگاهی ندارد، ولی در پایان کار شفای ما به‌دست اوست

تمام دردهایی که از جنبه روان‌شناختی می‌کشیم (یا شادی در معنای معمول کلمه) به مقایسه کردن مربوط می‌شود.

داشتن پدرخوانده‌ای که بتواند آنچه را از سوی پدر رسیده اما کارآیی نداشته است مرمت کند، سرمایه‌ای باارزش به‌شمار می‌رود.

هنگامی که مود چیره می‌شود، انسان به جای آنکه متوجه حس ارزش و معنای درونی خودش باشد، به اشیا و افراد بیرونی توجه نشان می‌دهد. انبار خانهٔ بیشتر افراد تا سقف انباشته از اسباب‌هایی است که شخص آنها را خریداری کرده به امید آنکه این اشیا به او احساس معنا بدهند

نبوغ در یک مرد، چیزی نیست جز میزان توان زن درون وی برای زایش؛ و بخش مذکر (آنیموس) مرد است که به وی شایستگی آن را می‌دهد که خلاقیت و ابتکارش را با شکل و ساختاری معین در دنیای بیرون تحقق بخشد.

انسان مؤنث به خودی خود یک معجزهٔ شگفت‌انگیز و نشانه‌ای از زیبایی است، ولی چنانچه تلاش کنیم قوانین زن درون را بر سر او آوار کنیم، زیبایی او تیره و تار می‌شود.

چنانچه فردی به‌شکل مودی (برپایهٔ حال‌وهوایی که در آن هنگام دارد) با دنیا وارد رابطه شود، هر آن کس که در پیرامون اوست، احساس می‌کند از سوی وی «مورد استفاده» قرار گرفته است

آنیما به‌سادگی بر آن دسته از زن‌ها فرافکن می‌شود که جنبه‌های زنانگی در آنان تنانی یا جسمانی (embodiment) شده‌است، مانند رقاصه‌ها و بازیگران: زیبا، بی‌گناه، شهوانی، سرزنده، چندپهلو و مبهم، همراه با نوعی «دودلی و عدم قطعیتی که بسیار دعوت‌کننده است؛ با سکوت گویای تصویر مونالیزا، پیر و جوان، مادر و دختر، با پاکدامنی‌ای مشکوک، و با زیرکی خام و کودکانه‌ای که از سوی مردان خلع سلاح شده‌است».

آنچه مرد را با ژرفنای وجودش مرتبط می‌کند بخش زنانهٔ اوست، درواقع مؤنث درون مرد (آنیما) پلی به ژرفنای خود یا خویشتنِ خویش (self) اوست.

هر جا در رویارویی با مسائل، ارزیابی درستی از توانایی‌های خود نداری و قدرت‌ها و محدودیت‌های خود را نمی‌شناسی، زورآزمایی را از سطحی پایین‌تر آغاز کن.

بسیاری از انسان‌ها با دلی پاک سفر زندگی خود را آغاز می‌کنند، اما از جنبه روان‌شناختی درکی بسیار ناچیز دارند از اینکه چرا این راه ویژه را می‌روند یا این راه آنها را به کجا خواهد برد