ربیع همیشه میگفت: اگر گناهان بوی خود را برملا میساختند، هیچ کس در کنار دیگری نمینشست.
میرزا ابراهیم
سپس میگفت: امان از گناهان پنهانی! امان از گناهان پنهانی که از چشم مردم دور میماند؛ امّا برابر خداوند حاضر است. به دنبال درمان این بیماریها باشید. درمان این زشتیها تنها در بازگشتی راستین به سوی خدا است، به گونهای که دیگر به سوی گناه باز نگردید.
میرزا ابراهیم
اگر کسی نزد ربیع آمده و تقاضای پند میکرد، ربیع به وی میگفت: نسبت به احکامی که به آنها آگاهی، تقوای الهی را رعایت کن و درباره آنچه آگاهی نداری، به اهلش واگذار!
میرزا ابراهیم
هر کس سخنش ذکر و یاد خدا، سکوتش اندیشیدن و در امورش دوراندیش است، از من بهتر است.
میرزا ابراهیم