بریده‌هایی از کتاب رویای بی انتها

هرچه از نردبان دنیا بالاتر می‌روم، به خیالم به تو نزدیک‌تر می‌شوم... غافل از آن که هنوز قدمی برنداشته‌ام از نردبان دل!

تو را ستایش می‌کنم که مرا تنها نمی‌گذاری.

ای تویی که همیشه با دردهایم آشنایی و خودت التیام بخش دردهایم هستی و من باید همیشه به یاد تو باشم و به‌ خاطر همین دست‌هایم را به آسمان تو بلند می‌کنم تا بتوانم پر معناترین نگاه عالم را نثارت کنم.