بریده‌های کتاب پدر بودن و فلسفه
بهترین شیوهٔ پدری (و مادری) کردن، شیوهٔ مرجعیت‌مدار است. چنین پدرهایی هم در قبال فرزندان خود پاسخ‌گو هستند و هم در حد اعتدال آن‌ها را کنترل می‌کنند. آن‌ها عاشق صَرف زمان با فرزندانشان هستند و از بودن با آن‌ها لذت می‌برند. در خانهٔ این پدرها قاعده و قانون هم وجود دارد و تعرض به هر قانونی هم عواقب خود را دارد. این عواقب، که با رشد کودک متناسب است و شامل تنبیه بدنی یا کلام تند و خشن هم نمی‌شود، بلافاصله پس از هر تخلف اعمال شده و با توضیحات روشنی همراه می‌شود تا کودک متوجه شود که به چه دلیل تنبیه شده‌است. کودکان در این شیوه، شایسته، دوست‌داشتنی و سخت‌کوش بار می‌آیند. از آن‌جایی که این کودکان مورد محبت قرار می‌گیرند، احساس خوبی نسبت به خود دارند، ولی در عین حال، به وسیله تأدیب مناسب متوجه می‌شوند که چه چیز برای آن‌ها مناسب و چه چیز نامناسب است.
shahram naseri
مدعای بنیادین اگزیستانسیالیسم این است که هیچ ماهیت مقدم و برتری برای وجود انسان از پیش موجود نیست. ما نخست وجود داریم. ما تنها از طریق مجموعه‌ای از انتخاب‌ها که فقط خودمان قادر به گزینش آن‌ها هستیم، به چیزی که هستیم تبدیل می‌شویم. هیچ پاسخ درستی از پیش وجود ندارد که رو به سوی آن کنیم. سارتر معتقد است که هیچ ماهیتی نیست که مقدم بر وجود ما باشد. او می‌گوید که «انسان محکوم است که آزاد باشد و سنگینی کل جهان را بر شانه‌های خود حمل کند»(۳). هرچند این آزادی می‌تواند اضطراب بسیاری به همراه داشته باشد. ما از کجا می‌توانیم بفهمیم که انتخاب ما انتخاب درستی است؟ پاسخ این است: نمی‌توانیم؛ ولی باز مجبوریم که انتخاب کنیم.
shahram naseri
پس تنها لحظهٔ واقعی لحظهٔ حال حاضر است. ما زمان‌های گذشته را در خاطرات و زمان‌های آینده را در انتظارات خود تجربه می‌کنیم، ولی این تنها لحظهٔ حال حاضر است که می‌توانیم مستقیماً تجربه کنیم؛ چرا که تنها لحظهٔ حاضر است که واقعی است.
shahram naseri
شاید بهترین سرمشقی که یک پدر می‌تواند برای فرزندانش باشد این است که به خودآیینی همسرش احترام گذاشته و آن را پرورش دهد. یک پدر نباید در ترس ناشی از مسئولیت‌های خود غرق شود. یک پدر باید در برابر وسوسه‌هایی مثل فرار از بار زندگی و خشونت فیزیکی مقاومت کرده و از لذایذ ناپسندی چون قمار خانمان‌سوز، سوءمصرف مواد مخدر، زن‌بارگی و غیره پرهیز کند. به‌طور سنتی پدرها بیشترین قدرت اجتماعی را در اختیار دارند که متأسفانه اغلب از آن سوءاستفاده کرده‌اند.
shahram naseri
پدرها باید به‌ویژه از فواید صمیمیت و پاسخ‌گویی در والدگری آگاه باشند و اگر رفتار طبیعی آن‌ها این‌گونه نیست باید به همسران و شاید مادران و دوستان خود نگاه کنند تا بتوانند پاسخ‌گوییِ صمیمانه به فرزندانشان و لذت بردن از آن‌ها را برای خود الگوسازی کنند. پدرها، هم‌چنین، باید انبانی از راهبردهای تأدیبی را برای خود گسترش دهند که متناسب با رشد کودکان درنظر گرفته شده و عاری از تنبیه بدنی یا لحن و کلامی تند و خشن باشد.
shahram naseri
برخی از فلاسفه، یعنی اگزیستانسیالیست‌ها، پا را از این هم فراتر گذاشته و معتقدند که این خودِ انتخاب کردن است که به فعالیتی که انتخاب شده‌است ارزش می‌دهد_ کار انتخاب شده از آن رو برای من معنادار است که من آن را انتخاب کرده‌ام
shahram naseri
وقتی به تو نگاه می‌کنم، آن دو درِ جهان را می‌بینم که بازند. تو روزی به دنیا آمده‌ای و روزی هم خواهی مرد. ولی تا وقتی من زنده‌ام، هر کاری که از دستم بربیاید انجام می‌دهم تا نمیری. من هم روزی خواهم مرد و امیدوارم که مرگ من پیش از مرگ تو باشد. زیرا درهای جهان من نیز بازند. وقتی به دنیا آمدی دری را برای من باز کردی که تا به حال، هر آنچه گمان می‌کردم در اختیار من است، که در رأس آن‌ها زمان من بود، از همان در پرکشید و رفت. هر چیز که زمانی برایم اهمیت داشت دیگر مهم نیست. و به همین خاطر می‌دانم که هر چیز که ظاهراً امروز برایم مهم است همیشه مهم نخواهد ماند. امیدوارم پیش از آنکه جهانم به کلی تهی شود، چیزهایی از زندگی من به تو برسد. از روزی که تو به دنیا آمدی جهان من رو به تهی‌شدن است. شاید زمانی از این واقعه می‌ترسیدم، ولی از آن‌جایی که فهمیدم تو را بیشتر از خودم دوست دارم، ترس از تهی‌شدن جهانم بسیار کمتر از عشقی است که به پرشدن جهان تو دارم.
shahram naseri
افلاطون می‌گوید که ما با فرزندآوری می‌توانیم بخشی از خودمان را از طریق آن‌ها زنده نگه داریم؛ زیرا هم بدن آن‌ها به ما شبیه است و هم جایی در حافظهٔ آن‌ها داریم و بر روح آن‌ها نقش‌هایی دربارهٔ زندگی و درس‌های آن زده‌ایم. شکی نیست که این تجربهٔ رایجی از والدبودن است. آیا یکی از دلایلی که ما بخش بسیار زیادی از آیندهٔ خود را روی آیندهٔ فرزندانمان سرمایه‌گذاری می‌کنیم این نیست که خود را در آن‌ها یا آن‌ها را همچون آیندهٔ خودمان می‌بینیم؟
shahram naseri
که اگر ما بر محصول نهایی تمرکز کنیم، ذهن ما بر آینده متمرکز خواهد شد، درحالی که اگر بر فرایند درحال انجام تمرکز کنیم، ذهن ما در حال حاضر به سر می‌برد. اگر ما در اسرع وقت هدف خود را از دست‌یابی به محصول نهایی منصرف کرده و به‌جای آن بر غرق شدن در فرایند حاضر متوجه کنیم، می‌توانیم از لحظهٔ حاضر، بدون نگرانی از آینده یا تأسف بر گذشته، لذت ببریم.
shahram naseri
«اگر بخواهی مردم عادی را با مقررات اجباری هدایت کنی ... و آن‌ها را با مجازات سربه‌راه نگه‌داری، مردم (از تو) گریزان خواهند بود و شرم دیگر برای آن‌ها معنایی نخواهد داشت. ولی اگر آن‌ها را با فضیلت راهنمایی کنی و با مناسک سربه‌راه نگه‌داری، آن‌گاه شرم را درک و خود را اصلاح خواهند کرد».
shahram naseri

حجم

۳۰۶٫۱ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۳۷۲ صفحه

حجم

۳۰۶٫۱ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۳۷۲ صفحه

قیمت:
۴۵,۰۰۰
تومان
صفحه قبل
۱
۲صفحه بعد