بریده‌هایی از کتاب فقط تویی که منم

خدایا! اگر درنیابی مرا چگونه چگونه چگونه خودم را بیابم

خدایا! زمین تشنه است فرشته بباران به این سفره‌های تهی نان ببخش مبادا دل مهربانی بگیرد و ایمان بمیرد خبر داری از دست کوتاه ما بلندا! به فریاد انسان برس و دست جهان را بگیر

خدایا سپاس! به من یاد دادی که ما ناگزیریم و از تو به تو می‌گریزیم جهان جز تو جایی ندارد

خطایی عظیم است که در خود بجویم تو را نشانم بده که در تو خودم را بجویم

به یأسی درخشان دچارم که راهی به سوی تو نیست پس آسوده در انتظارم که از بی‌شماران طریقی که داری به سوی ام بیایی

با تو در جست‌وجوی ذات خودم؟ یا با من در جست‌وجوی ذات خودی؟

در این لحظه‌های ستودن جهان را به چشم تو دیدم تو را از درختی شنیدم خوشا این دگرگونه بودن