بریده‌هایی از کتاب شیطان به قتل می رسد

لازمه یک جنایت ایده‌ال و موفقیت‌آمیز در مرحله اول این است که تمام نکات و جزئیات آن از مدت‌ها قبل دقیقآ بررسی و برنامه‌ریزی شود. موارد احتمالی هم می‌بایست به همین ترتیب مطالعه و راه‌های مقابله با آن‌ها پیش‌بینی شود.

نمی‌دانم، شاید شما نظر دیگری داشته باشید، ولی من، اصولا دوست ندارم ناگهانی و بدون مقدمه مکنونات قلبی‌ام را بیرون بریزم و بدون اطمینان از رازداری طرف مقابلم در باره‌اش صحبت می‌کنم. برای همین، همواره ترجیح می‌دهم این کار را با تأنی و تفکر انجام دهم.

«چقدر زیباست که آدمی می‌تواند بی‌گناهی و معصومیت خود را به موجودات زیبایی مثل شما دو دختر جوان و زیبا ثابت، و متقاعدتان کند.»

منظورم همین کارآگاهان شخصی و آماتورند. معمولا کارهایی می‌کنند که پلیس شرمنده و سرافکنده می‌شود.

آدم نباید عاشق بشود یا اگر می‌شود، باید عواقب خوش و ناخوش آن را هم به جان و دل بپذیرد و تا پایان ادامه دهد.

«متأسفانه بعضی نویسنده‌ها به طرز احمقانه‌ای لجوج و یکدنده هستند.»

قتلی که به خاطر عشق صورت می‌گیرد، هرگز نباید با جنایات معمولی مقایسه و نظیر آن قضاوت شود.

قتلی که به خاطر عشق صورت می‌گیرد، هرگز نباید با جنایات معمولی مقایسه و نظیر آن قضاوت شود.

آدم نباید عاشق بشود یا اگر می‌شود، باید عواقب خوش و ناخوش آن را هم به جان و دل بپذیرد و تا پایان ادامه دهد.

آدم نباید عاشق بشود یا اگر می‌شود، باید عواقب خوش و ناخوش آن را هم به جان و دل بپذیرد و تا پایان ادامه دهد.

«آقای کمیسر بتل، دوست عزیز من، امکان ندارد آدمی صحبت بکند و در خلال صحبت‌هایش خودش را لو ندهد. این امر از محالات است. همیشه گفتم و باز هم می‌گویم وراجی و زیادی حرف زدن یکی از خطرناک‌ترین عوامل افشاگری است.»

سرگرد دسپارد مجموعه‌ای از آدم‌های درون‌گرا و برون‌گراست. البته نه آن‌قدر درون‌گرا که جز خود و افکار خود به چیز دیگری نیندیشد و نه آن‌قدر برون‌گرا که موقعیت خود را فدای کنجکاوی بیش از حد کند.

تمام کسانی که به طریقی با او آشنایی دارند، احترام خاصی برایش قائل هستند و به نیکی از او یاد می‌کنند. اما یگانه عیب ایشان را در این می‌دانند که آدم‌های احمق را نمی‌تواند تحمل کند و برخوردش با این گونه آدم‌ها به هیچ‌وجه خوب نیست.

بعضی آدم‌ها به طور خدادادی خصوصیات و قریحه‌ای دارند که می‌توانند به راحتی سر از اسرار مردم دربیاورند.

منشأ این به قهقرا رفتن انسان‌ها و از بین رفتن ارزش‌های انسانی، هنگامی است که انسان‌ها بخواهند از قدرت منطق و تشخیص، که خداوند بزرگ به آن‌ها اعطا کرده است سوءاستفاده کنند.

جانی یا قاتل مغروری که با غرور و تفرعن هرچه بیش‌تر انسان دیگری را صرفآ به خاطر منافع شخصی خود می‌کشد، نه به خاطر مرام، عقیده یا به طور کلی ایدئولوژی که خود به آن اعتقاد دارد. بعدش هم به کار خود افتخار می‌کند و تازه، توقع مدال لیاقت هم دارد.

در جنگ، هیچ کس دیگری را مورد قضاوت قرار نمی‌دهد و محکومش نمی‌کند. اتفاقآ همین مورد است که خطر جنگ را بالقوه و به مراتب بیش‌تر می‌کند. در جنگ صرفآ منافع شخصی مطرح است و بس. فقط همین مسئله مورد نظر قرار می‌گیرد و این طرز فکر واقعآ خطرناک، در نهایت، منجر به آن می‌شود که هر شخصی در چارچوب افکار خودش به این نتیجه مخرب و غیرمنطقی برسد که کی باید زنده بماند و کی باید از بین برود.

برای من شخصیت قربانی مطرح نیست، مهم نیست کی به قتل رسیده است یا می‌رسد، برای من کاراکتر و ماهیت قاتل و کسی که مرتکب جنایت می‌شود مهم است.

در آفریقا و بین بومیان قبایل آفریقایی که معیار آن‌ها از یک آدم خوب، آدمی است که دهانش همیشه بسته باشد و بدون جانبداری قضاوت کند و به خاطر دارا بودن این صفات است، که بدون استثنا همه او را 'پوکا صاحب` که مفهوم آن آدم بسیار عادل و شرافتمند است، می‌شناسند.

واقعآ کسی سر از کارهای خدای بزرگ درنمی‌آورد؛ چون این‌طور که معلوم است مردها همیشه عاشق زنانی می‌شوند که دقیقآ نقطه مقابل روحیه و صفات آن‌ها هستند.