بریده‌هایی از کتاب شیطان به قتل می رسد

اصلا آدم خوبی نبود، اما زنده بود و زندگی می‌کرد.

پوارو به آرامی گفت: «ولی من دیدم؛ با چشم وجدانم. آدم با چشم وجدان خیلی چیزها را به مراتب بهتر از چشم اصلی می‌بیند. بخصوص وقتی چشمانتان را هم بگذارید و در باره موضوع یا شخص بخصوصی فکر کنید.»

توجیه هر کاری و هر عملی بستگی به این دارد که تا چه حد استادانه و با مهارت انجام گرفته باشد.

شما جدآ فکر نمی‌کنید آدم‌هایی هستند که هرچه زودتر کشته شوند و از بین بروند به نفع اجتماع خواهد بود؟

قاتلان حقیقی، همیشه اشخاص غیرمنتظره‌ای بوده‌اند. همین موضوع نشان می‌دهد که بین قتل‌های حقیقی و قتل‌های داستان‌های جنایی تفاوت چندانی وجود ندارد.

امکان ندارد آدمی صحبت بکند و در خلال صحبت‌هایش خودش را لو ندهد. این امر از محالات است. همیشه گفتم و باز هم می‌گویم وراجی و زیادی حرف زدن یکی از خطرناک‌ترین عوامل افشاگری است.

خیلی وقت‌ها دروغ گفتن حتمآ دلیل بر گناهکار بودن دروغگو نیست.

اغلب شخصیت‌های معروف آدم را می‌ترسانند یا سعی می‌کنند طوری رفتار کنند که بقیه از آن‌ها بترسند.

البته هنوز خیلی جوانی و انتظار دیگری هم نمی‌توان داشت، ولی فعلا همین‌قدر بدان که اگر در زندگی تحمل بسیاری و دل و جرئت بیش‌تری نداشته باشید، به جایی نخواهی رسید و کلاهت همیشه پس معرکه خواهد بود. منتهای مراتب، اشکال کار در این‌جاست که وقتی چند سالی از عمرتان بگذرد یا بهتر است بگویم به سن و سال من برسید، تازه متوجه می‌شوید زندگی به راستی ارزش این همه رنج و بدبختی و تحمل را نداشت و ندارد.

گاهی‌اوقات حقیقت دردناک‌تر از هر چیز دیگری است و ابراز آن هم تومار زندگی شخصی را درهم می‌پیچد.

منشأ این به قهقرا رفتن انسان‌ها و از بین رفتن ارزش‌های انسانی، هنگامی است که انسان‌ها بخواهند از قدرت منطق و تشخیص، که خداوند بزرگ به آن‌ها اعطا کرده است سوءاستفاده کنند.»

فراموش نکنید که حماقت واقعآ گناه بزرگی است و نظام جامعه را مختل می‌کند. هر کس مرتکب این گناه بزرگ شود، می‌بایست تنبیه بشود تا به قبح عملش پی ببرد.

عقیده من همه یک روز به دنیا می‌آیند و یک روز هم چه بخواهند و چه نخواهند به طریقی از دنیا خواهند رفت

مردم ذاتآ مشکوک و مظنون هستند و به محض آگاهی از هر ماجرای جنایی بی‌اختیار به هر کسی مظنون می‌شوند.

فراموش نکنید که حماقت واقعآ گناه بزرگی است و نظام جامعه را مختل می‌کند.

«شاید هم آن‌قدر دست‌هایم پر بشود که نتوانم نگه‌دارم و همه را زمین بریزم.»

من به شدت اعتقاد دارم که هیچ چیز مثل مرگ، آن روی پنهانی و خبث طینت انسان‌ها را برملا نمی‌کند.

قاتلان همیشه آن‌هایی هستند که کم‌تر از بقیه مورد سوءظن هستند.

شما بدون توجه به هنری که در جنایت به کار رفته است، صرفآ سعی دارید قاتل را به دام بیندازید، دستگیرش کنید و به زندان بیندازید تا سرانجام در یک سحرگاه به دار آویخته و خفه شود. درصورتی که از نظر من یک قاتل موفق آدمی است نه فقط درخور تقدیر، بلکه مستحق دریافت حقوق بازنشستگی و بیمه بی‌کاری را هم دارد حتا شایستگی دعوت به میهمانی‌ها را هم دارد!»

همیشه گفتم و باز هم می‌گویم وراجی و زیادی حرف زدن یکی از خطرناک‌ترین عوامل افشاگری است.»