بریده‌هایی از کتاب اوج

در این دنیای مدرن، دیگر منطقی نیست که گمان کنیم افراد با قابلیت‌های ثابتی به دنیا آمده‌اند، در عوض؛ قابلیت مانند یک ظرف قابل گسترش است که با کارهای مختلفی که در طول زندگی انجام می‌دهیم، شکل می‌گیرد. یادگیری روش دستیابی به پتانسیل‌های درونی نیست، بلکه راهی برای بهبود آن‌هاست.

گلدویل یک نکته را به‌درستی بیان کرد که به دلیل اهمیتش، ارزش تکرار دوباره را دارد: توانمندی در هر رشته‌ای به سال‌ها تلاش نیاز دارد. شاید دقیقاً ده‌هزار ساعت تمرین نیاز نداشته باشد، بلکه زمان بیشتری بخواهد.

طور کلی، تمرین سنجیده و انواع دیگر تمرینات که برای دستیابی به هدف مشخصی تعریف شده، شامل فعالیت‌های فردی است که برای تقویت ابعاد بخصوصی در عملکرد طراحی شده‌اند.

قانون ده‌هزار ساعتی واقعاً یک قانون نیست

تمرین سنجیده برای هر کسی است که رؤیایی دارد. برای هر کسی که می‌خواهد نقاشی کشیدن، برنامه‌نویسی، شعبده‌بازی، ساکسوفون نواختن یا نگارش «بزرگترین رمان‌های آمریکا» را انجام بدهد. برای هر کسی که می‌خواهد در پوکر، مهارت‌های سافت‌بال، فروشندگی یا آواز خواندن پیشرفت کند. برای تمام کسانی که می‌خواهند کنترل زندگی‌شان را به دست بگیرند، قابلیت‌های‌شان را بسازند و به این باور تن ندهند که لحظهٔ کنونی و در همین وضعیت، همه چیز خوب است.

از طرف دیگر، سخت تمرین کردن در مدت طولانی منجر به فرسودگی و یادگیری ناکارآمد می‌شود.

وقتی کاری را که در ابتدا می‌خواستید انجام بدهید رها می‌کنید، به این خاطر است که دلایل رها کردن از دلایل ادامه دادن قوی‌تر است.