بریده‌هایی از کتاب زن واسپرده

«امنیتی در کار نیست، هرچه هست فرصت است.»

«بعضی از زنان به قدری اوقاتشان را صرف می‌کنند تا از شوهرشان همسر خوبی بسازند که فرصتی پیدا نمی‌کنند تا از خود همسری شایسته بسازند.»

ممکن است بسیاری از ما وسوسه شویم که به این دلیل که خودمان کاری نمی‌کنیم دیگران را به بی‌توجهی و خودپسندی متهم سازیم.

«خرد از دو بخش تشکیل می‌شود: (الف) داشتن مطلب زیاد برای گفتن و (ب) حرفی نزدن.»

واسپاری مسایل زندگی به شوهر، به مفهوم بازگشت به دهه پنجاه و یا شورش علیه نهضت برابری‌طلبی زنان نیست. این کتاب درباره سکوت‌کردن و سرد شدن نیست. مطمئنآ درباره چاپلوسی و اطاعت هم نیست. در عوض این کتاب درباره تبعیت از اصولی است که به شما امکان می‌دهد تا عادت‌ها و نگرش‌های خود را برای رسیدن به صمیمیت در زندگی زناشویی‌تان تغییر دهید. مطلب بر سر ایجاد رابطه‌ای است که شما و همسرتان بتوانید در آن به اوج برسید و به اتفاق رشدی متعالی و معنی‌دار داشته باشید.

بسیاری از زنان گمان می‌کنند که صمیمی شدن با یک مرد مانند صمیمی شدن با یک زن است. بسیاری از زنان گمان می‌کنند که باید برای رسیدن به صمیمیت از شوهرانشان بخواهند تا احساساتشان را با آنها در میان بگذارند. طرز تلقی اشتباهی است. داشتن این درخواست از مرد مانند آن است که از زنان درباره وزنشان سؤال کنیم. سؤال ناراحت‌کننده‌ای است که گاه تولید شرم و خجالت می‌کند.

مردها اغلب درباره احساساتشان حرف نمی‌زنند، به جای آن به اعمال و اقدامات خود بها می‌دهند. بنابراین وقتی ما با شوهرانمان ارتباط برقرار می‌کنیم و از آنها ملتمسانه می‌خواهیم تا با ما از احساساتشان حرف بزنند، احساس می‌کنند به سرزمین ناشناخته‌ای وارد شده‌اند. مکانی که به سرزمین دشمن آنها بیشتر شباهت دارد.

اگر ارتباط چیز خوبی باشد، ارتباط بیشتر حتمآ بهتر است. غیر از این است؟ بله، غیر از این است.

هرچه شکایات و افکار منفی کمتری را به همسرتان مخابره کنید صمیمیت میان شما بیشتر می‌شود و زندگی زناشویی‌تان قوی‌تر می‌گردد. مردها برای خود فرهنگی دارند و زن‌ها بهتر است مدبرانه این فرهنگ را رعایت نمایند.

تصور این که بتوانیم دیگران را کنترل کنیم همان اندازه درست است که فکر کنیم می‌توانیم امواج دریا را کنترل نماییم. کنار گذاشتن این توهم سفری معنوی است.

«نیاز داریم که خداوند را پیدا کنیم و او در قیل و قال و بی‌قراری پیدا نمی‌شود. خداوند دوست سکوت است. نگاه کنید که چگونه طبیعت ــ درختان، گل‌ها، علف‌ها ــ در سکوت می‌رویند. به ستارگان و ماه و خورشید نگاه کنید که چگونه در سکوت حرکت می‌کنند... برای لمس روح و روانمان به سکوت احتیاج داریم.» ــ مادر ترزا

مسلمآ مواقعی پیش می‌آید که باید شوهرتان را مستقیمآ مورد خطاب قرار دهید. اما دانستن چگونه ارتباط برقرار ساختن، پیام شما را ده برابر مؤثرتر می‌کند. قبل از هر کار باید بتوانید مباحث حقیقی را از نکته‌های انحرافی دور کنید، و باز هم توصیه من این است که قبل از بررسی و نتیجه‌گیری موضوع را با زن دیگری در میان بگذارید.

وقتی سایر سوءظن‌ها را کنار می‌گذارید و به این نتیجه می‌رسید که با شوهرتان یک مسئله جدی دارید، اولین کاری که در این خصوص باید بکنید این است که با زن دیگری صحبت کنید. چه بهتر زنی باشد که با موضوع واسپاری آشنایی کافی داشته باشد. با او احساس اندوهتان را در میان بگذارید. به او بگویید که شوهرتان هفته‌هاست با شما نزدیکی جنسی نداشته است و یا شما را دوباره تحقیر کرده است.

احساسات را در خودتان نگاه ندارید. من تا مدت‌ها این کار را می‌کردم که درست نبود. احساسات باید راه خروجی پیدا کنند. نمی‌توانید آنها را به راحتی و به خودی خود دور بریزید.

«نخستین وظیفه عشق، گوش‌دادن است.» ــ پل تیلیچ

به جای آن که نقش‌های جنسیتی سنتی را به دور بیندازید، بار دیگر آنها را بیازمایید. ممکن است در آنها ارزش‌هایی باشد که شما دوست داشته باشید. می‌توانند به شما احساس امنیت خاطر بدهند، می‌توانند به شما احساس زن بودن بدهند. می‌توانند صمیمیت بیشتری به دنبال آورند.

«بهتر است صد دشمن بیرونی داشته باشید، اما یک دشمن درونی نداشته باشید.» ــ ضرب‌المثل عربی

ایمان و اعتقاد را به نمایش گذاشتن بدین معنا نیست که به خودتان دروغ بگویید یا به خودتان خیانت کنید. به جای آن معنایش این است که در موقعیت موجود دنبال جنبه‌های مثبت بگردید. ممکن است بدی‌ها ده برابر خوبی‌ها باشند، با این حال شما به خوبی‌ها توجه کنید.

«اعتماد داشتن واگیردار است. اطمینان نداشتن هم همین‌طور.» ــ مایکل ابراین

«با دیگران طوری رفتار کنید انگار در همان حدی که باید باشند هستند. به آنها کمک کنید تا به آنچه می‌توانند و لیاقتش را دارند تبدیل شوند.» ــ گوته